Hallo, een kleine inlichting.
Ik lig al de ganse dag te slapen. Zeer, zeer moe. Bij het minste dat ik babbel, vb de telefoon aannemen moet ik gal of maagsap overgeven. Dus, sorry liever geen telefoontjes of mails deze avond. Ik zal ze in ieder geval niet beantwoorden. Niet kwaad bedoeld hoor. Anderzijds voel ik me goed, heb ik geen pijn. En dokter sprak reeds over een eventuele verplaatsing naar Roeselare op maandag.
De operatie is goed verlopen. Alles zoals gepland weggehaald, ook de appendix. Niets van de darmen, wel een stukje buikvlies.
Allez, de rest zal voor morgen zijn. Ik ga deze hier nu ook laten slapen zé
Moest je iets posten, dan antwoord ik morgen wel.
Dikke kus en slaapwel!
donderdag 30 april 2015
woensdag 29 april 2015
Debulking
Goede morgen.
Het is nu half zeven. Ik lig al een tijdje wakker hoor en ga straks nog efkens een douche pakken. De volgende dagen zal dat niet lukken. Ik heb wat hazenslaapjes gedaan. Nu heb ik honger en hoofdpijn. Aan mijn avondmaal of hoe je het ook kon noemen ben ik niet meer geweest. Na die bijna (de laatste 2 dl konden er echt niet meer bij) 2 flessen Moviprep kon je me maar bekoren met gewoon water, niet meer, niet minder.
Ik ben bang voor wat straks komen zal. Ik hoop dat ze me goed nieuws kunnen meedelen als ik terug aanspreekbaar ben deze namiddag of eerder avond.
Gisterenavond en deze morgen kreeg ik nog tal van mailtjes en smsjes. Ik ben ontroerd en heb wat traantjes gelaten. Ik voel me emotioneel ook heel zwak momenteel. Het is ook te begrijpen waarschijnlijk.
Het is nu 10.00 uur. 2 assistenten zijn al langs geweest en hebben me overtuigd dat prof Tjalma een uitstekend chirurg is. Ondertussen kwam die ook langs. Normaal gezien komen ze me rond de middag halen voor de voorbereidingen en hij denkt effectief de insnijding (zo noemt hij het) te starten rond 13.00 uur.
Het is mogelijk dat ik deze avond niet terug op mijn kamer kom. Dus zal ik dit bericht al posten. In het beste geval, volgt er nog een kleine update.
Het zijn lange, bange uren en vooral voor Luc straks. Ik heb met hem te doen. Het zal ook voor jullie extra spanning bijbrengen vermoed ik. Zet jullie radio maar keihard en zing mee uit volle borst, dan kan ik misschien ook wat meegenieten.
Tot zo spoedig mogelijk en een kushand vanuit Antwerpen 't stad. Opvangen!
XXX
Het is nu half zeven. Ik lig al een tijdje wakker hoor en ga straks nog efkens een douche pakken. De volgende dagen zal dat niet lukken. Ik heb wat hazenslaapjes gedaan. Nu heb ik honger en hoofdpijn. Aan mijn avondmaal of hoe je het ook kon noemen ben ik niet meer geweest. Na die bijna (de laatste 2 dl konden er echt niet meer bij) 2 flessen Moviprep kon je me maar bekoren met gewoon water, niet meer, niet minder.
Ik ben bang voor wat straks komen zal. Ik hoop dat ze me goed nieuws kunnen meedelen als ik terug aanspreekbaar ben deze namiddag of eerder avond.
Gisterenavond en deze morgen kreeg ik nog tal van mailtjes en smsjes. Ik ben ontroerd en heb wat traantjes gelaten. Ik voel me emotioneel ook heel zwak momenteel. Het is ook te begrijpen waarschijnlijk.
Het is nu 10.00 uur. 2 assistenten zijn al langs geweest en hebben me overtuigd dat prof Tjalma een uitstekend chirurg is. Ondertussen kwam die ook langs. Normaal gezien komen ze me rond de middag halen voor de voorbereidingen en hij denkt effectief de insnijding (zo noemt hij het) te starten rond 13.00 uur.
Het is mogelijk dat ik deze avond niet terug op mijn kamer kom. Dus zal ik dit bericht al posten. In het beste geval, volgt er nog een kleine update.
Het zijn lange, bange uren en vooral voor Luc straks. Ik heb met hem te doen. Het zal ook voor jullie extra spanning bijbrengen vermoed ik. Zet jullie radio maar keihard en zing mee uit volle borst, dan kan ik misschien ook wat meegenieten.
Tot zo spoedig mogelijk en een kushand vanuit Antwerpen 't stad. Opvangen!
XXX
De olifantjes, deze namiddag zullen ze toch een roze kleur krijgen!
dinsdag 28 april 2015
The day before ...
Hallo, hier lig ik dan zé. Eens de doolhof uitgeraakt, bestemming bereikt. Ik kreeg suite 323 toegewezen. A room with a view. Rechts zie ik 2 olifanten. Neen, geen roze! En denk nu ook niet dat ze me in de zoo zullen behandelen hé. Het is een rode met bloemetjes en een witte met blauwe oren of zo.
Zopas kreeg ik mijn eerste lunch op sterrenniveau: een klare bouillon en 2 flesjes energiedrank (vanille en chocolade). Gedaan met de wafelkes, gedaan met eten waar ik zin in heb. Het spel begint.
Ondertussen half vijf in de namiddag... wat gebeurde er tot nu toe? Nog niet veel, ik vraag me af waarom ik hier zo vroeg moest zijn. Mijn bloeddruk, saturatie en temperatuur werden genomen. Daarstraks heb ik ook veiligheidshalve de bloedafname van een stagiair met mooie ogen omzeild. Ik hoorde de verpleger vragen: 'wil jij het doen?'. Twee jonge kerels langs weerszijden op mijn bedrand, toch aan 't dromen zeker? Neen, ik maakte hen duidelijk dat de rechter misschien nog niet volledig hersteld is na de (s)ca(n)tastrofe van verleden week. 'Welke is je beste kant?' Geen van beide dus. De ervaren verpleger heeft het klusje dan maar geklaard. Jammer voor de mooie ogen? Gelukkig voor mijn arm!
Ondertussen kreeg ik 2 liter Moviprep om naar binnen te werken. Darmspoeling. Bah! De helft is al binnen.
17.00 uur. De anesthesiste is juist langs geweest om te zien welk vlees ze morgen in de kuip heeft. Ik krijg in elk geval epidurale met een pijnpomp.
Mijn diner is er ook al, idem als deze middag, maar nu aardbeien en chocolade.
Volgens de eerste berichten sta ik morgen 3de in de rij. Mss horen jullie me toch nog dan.
19.15 uur. Professor Tjalma is juist langs geweest. Minstens een uur heeft hij hier naast mijn bed gezeten en alles goed overlopen, alle mogelijke scenario's. Mijn courage is terug wat gezakt. De operatie wordt toch nog geschat op 4 tot 6 à 7 uur. Een zware dobber dus.
Ik ga er niet verder over uitweiden, misschien achteraf nog wel.
Gelukkig heb ik zo'n sterke vriendengroep achter mij. De kaarsjes en duimen zullen hun best moeten doen.
Het zal waarschijnlijk toch rond 12.00 draaien vooraleer ze er aan beginnen. Hij start niet met de ingreep zonder voldoende personeel om hem bij te staan. Ik laat zo rap mogelijk iets weten.
Zo, ik zal hier maar afsluiten en proberen mijn zinnen wat te verzetten.
A propos, ik heb vanavond nog enkele mailtjes gekregen en beantwoord. Om een of andere reden lukt het mij niet om uitgaande mails te versturen. Mijn antwoord is klaar, maar nog niet onderweg. File waarschijnlijk, zoals deze morgen!
Vele, vele groetjes en kusjes en dikke knuffels!
Marleen
Zopas kreeg ik mijn eerste lunch op sterrenniveau: een klare bouillon en 2 flesjes energiedrank (vanille en chocolade). Gedaan met de wafelkes, gedaan met eten waar ik zin in heb. Het spel begint.
Ondertussen half vijf in de namiddag... wat gebeurde er tot nu toe? Nog niet veel, ik vraag me af waarom ik hier zo vroeg moest zijn. Mijn bloeddruk, saturatie en temperatuur werden genomen. Daarstraks heb ik ook veiligheidshalve de bloedafname van een stagiair met mooie ogen omzeild. Ik hoorde de verpleger vragen: 'wil jij het doen?'. Twee jonge kerels langs weerszijden op mijn bedrand, toch aan 't dromen zeker? Neen, ik maakte hen duidelijk dat de rechter misschien nog niet volledig hersteld is na de (s)ca(n)tastrofe van verleden week. 'Welke is je beste kant?' Geen van beide dus. De ervaren verpleger heeft het klusje dan maar geklaard. Jammer voor de mooie ogen? Gelukkig voor mijn arm!
Ondertussen kreeg ik 2 liter Moviprep om naar binnen te werken. Darmspoeling. Bah! De helft is al binnen.
17.00 uur. De anesthesiste is juist langs geweest om te zien welk vlees ze morgen in de kuip heeft. Ik krijg in elk geval epidurale met een pijnpomp.
Mijn diner is er ook al, idem als deze middag, maar nu aardbeien en chocolade.
Volgens de eerste berichten sta ik morgen 3de in de rij. Mss horen jullie me toch nog dan.
19.15 uur. Professor Tjalma is juist langs geweest. Minstens een uur heeft hij hier naast mijn bed gezeten en alles goed overlopen, alle mogelijke scenario's. Mijn courage is terug wat gezakt. De operatie wordt toch nog geschat op 4 tot 6 à 7 uur. Een zware dobber dus.
Ik ga er niet verder over uitweiden, misschien achteraf nog wel.
Gelukkig heb ik zo'n sterke vriendengroep achter mij. De kaarsjes en duimen zullen hun best moeten doen.
Het zal waarschijnlijk toch rond 12.00 draaien vooraleer ze er aan beginnen. Hij start niet met de ingreep zonder voldoende personeel om hem bij te staan. Ik laat zo rap mogelijk iets weten.
Zo, ik zal hier maar afsluiten en proberen mijn zinnen wat te verzetten.
A propos, ik heb vanavond nog enkele mailtjes gekregen en beantwoord. Om een of andere reden lukt het mij niet om uitgaande mails te versturen. Mijn antwoord is klaar, maar nog niet onderweg. File waarschijnlijk, zoals deze morgen!
Vele, vele groetjes en kusjes en dikke knuffels!
Marleen
maandag 27 april 2015
Duizend maal dank
Ik kreeg nu al heel veel reacties via mail of sms ivm de kaarsjes die al branden. Met of zonder foto, het maakt niet uit. Het is de warmte die ze uitstralen die telt. Ik moet eerlijk toegeven dat ik me wat ongemakkelijk begin te voelen dat ik zoveel teweeg breng. Zoveel steun, zoveel vriendschap en liefde, heb ik dat wel verdiend? Het is toch fijn dit te mogen meemaken nu ik er zelf nog bent, en ik ben er nog een hele tijd, dat beloof ik! Voor sommigen komt de aandacht als het te laat is. Dit is weer een levensles. Voortaan zal ook ik proberen meer tijd aan vrienden en familie te schenken.
"Een vriendelijk woord hoeft niet veel tijd te kosten,
maar de echo ervan duurt eindeloos" moeder Teresa
Misschien is dit mijn laatste bericht voor enkele dagen. Indien mogelijk plaats ik morgenavond nog een korte melding vanuit mijn logies. De valiezen staan klaar. Ik zal vannacht maar dromen van de Provence of een of andere zonnige bestemming. Daar laat ik me soigneren door de personages rechtstreeks weggerukt uit een aflevering van Baywatch. Of misschien door dr Brinkmann uit de Swarzwaldklinik. Dit komt al dichter bij de realiteit. Blijven dromen Marleen!
Deze kaarsjes zijn voor jullie!
BIG HUG !!!!
Marleen
zondag 26 april 2015
Aftellen
Goedenavond lieve lezers. Nog 2 nachtjes en dan kan ik mijn vertrouwd bedje inruilen voor zo'n koele kamer waar de kleur wit de bovenhand heeft. Wit, witter kan niet. Enkel wanneer de groene schorten tevoorschijn komen, is het opletten geblazen.
Eén onder hen zal me dan ook nog in een diepe slaap brengen van een paar uurtjes. Raar als ge wakker wordt dan hé, lijkt 5 minuutjes. Voor dezen die wachten op een verlossend telefoontje lijkt het wel eindeloos.
Misschien zijn jullie nu ook aan het kijken naar de slotshow van "Kom op tegen kanker". Die kinderen, ochgotte toch, dat zou niet mogen zijn!
Dromen van een wereld zonder k.....! Dat is hun doel. Ze zijn al ver, maar er is nog een lange weg te gaan. Hopelijk wordt het ooit realiteit.
Ik kreeg al enkele foto's doorgemaild. Wie het niet vergeet, stuur maar door hé. Het is fantastisch om te horen hoeveel vrienden er die extra moeite voor me doen. Ontroerend eigenlijk! Dit geeft me een zeer warm gevoel vanbinnen. Ik zal er aan denken als ze me wegvoeren voor de ingreep. Mogelijks verschijnt er een glimlach op mijn gelaat, maar dat kan ik niet beloven.
Zo, ik zal nog wat verder kijken naar de uitzending. Morgen start er een nieuwe werkweek en ik kijk samen met jullie uit naar het volgend weekend.
Veel liefs en een grote 'DANK JE WEL!!!'
Marleen
Eén onder hen zal me dan ook nog in een diepe slaap brengen van een paar uurtjes. Raar als ge wakker wordt dan hé, lijkt 5 minuutjes. Voor dezen die wachten op een verlossend telefoontje lijkt het wel eindeloos.
Misschien zijn jullie nu ook aan het kijken naar de slotshow van "Kom op tegen kanker". Die kinderen, ochgotte toch, dat zou niet mogen zijn!
Dromen van een wereld zonder k.....! Dat is hun doel. Ze zijn al ver, maar er is nog een lange weg te gaan. Hopelijk wordt het ooit realiteit.
Ik kreeg al enkele foto's doorgemaild. Wie het niet vergeet, stuur maar door hé. Het is fantastisch om te horen hoeveel vrienden er die extra moeite voor me doen. Ontroerend eigenlijk! Dit geeft me een zeer warm gevoel vanbinnen. Ik zal er aan denken als ze me wegvoeren voor de ingreep. Mogelijks verschijnt er een glimlach op mijn gelaat, maar dat kan ik niet beloven.
Zo, ik zal nog wat verder kijken naar de uitzending. Morgen start er een nieuwe werkweek en ik kijk samen met jullie uit naar het volgend weekend.
Veel liefs en een grote 'DANK JE WEL!!!'
Marleen
zaterdag 25 april 2015
Samen genieten
Ik heb niet veel inspiratie vandaag. Misschien was er niets speciaals te beleven en heb ik daardoor wat te veel chocolade naar binnen gewerkt. Nu mag het nog hoor! Straks niet meer.
Ik hield er nog wat over voor jullie. Delen hé zoetjes.
Ik hield er nog wat over voor jullie. Delen hé zoetjes.
Nog een leuke zaterdagavond.
Marleen
vrijdag 24 april 2015
Bezoek en Verzoek
Gisteren kreeg ik bezoek van een ex-collega en zijn lieve dame. Alhoewel ex? Hij kan gewoonweg al genieten van de geneugten van zijn pensioen. Het voordeel van het wat ouder zijn zeker? Het was een aangename, veel te korte namiddag. Nog een opkikkertje, bovenop mijn euforie van begin deze week. Terug verwend geweest.
Op zo'n momenten voel ik me echt niet ziek, en ik overtuig me ervan dat ik het ook niet meer ben.
Ik profiteer nu nog van dat gevoel van de wind vanachter. Woensdag zal die keren, maar eens de wind en de helling getrotseerd, volgt een afdaling met mogelijks ook nog rugwind.
Op zo'n momenten voel ik me echt niet ziek, en ik overtuig me ervan dat ik het ook niet meer ben.
Ik profiteer nu nog van dat gevoel van de wind vanachter. Woensdag zal die keren, maar eens de wind en de helling getrotseerd, volgt een afdaling met mogelijks ook nog rugwind.
En nu mijn verzoekje ...
Velen van jullie beloofden volgende week een kaarsje te branden. Kunnen jullie in de mate van het mogelijke een fotootje nemen en het mij via mail bezorgen. (Stupid woman, ik heb er deze namiddag eentje laten branden in de kerk van Zwevezele en ben zelf vergeten een fotoke te maken).
Ik ben van plan na mijn operatie een collage te maken en deze hier te plaatsen. Enkel de fotootjes hoor, niets persoonlijks. Ik weet het, ik kan soms een zaag zijn hé. Enkel als het niet te veel moeite kost, het kiekje mag met een gsm of tablet gemaakt zijn hoor.
Nog ne keer mijn mail-adres: deman.marleen@skynet.be
Ik verwacht ook nog steeds een korte reactie van de lezers die ik nog niet hoorde. Misschien ook mensen die ik niet persoonlijk ken. Wat niet is, kan komen. Waar blijven jullie?
Hoera, 't is weekend! Geniet ervan ... weer of geen weer.
Dikke kus!
Marleen
donderdag 23 april 2015
Mooi, 't leven is mooi.
Deze voormiddag zat ik in de auto. Ja weeral, fabrieksverkoop bij Mareno, en aangezien ik zoals alle dames nog een extra paar schoenen kon gebruiken, was ik er als de kippen bij. Amaai, dat was me daar een mega hoenderhok en een gekakel zo vroeg in de morgen. Wie later op de namiddag aankwam kon gegarandeerd een mandje eieren rapen.
Ah ja, dus ik zat in de auto en luisterde zoals gewoonlijk naar radio2. Ik had al luidop meegezongen, toen plots een dame die reeds 2 jaar genezen is van k..., het singeltje 'het leven is mooi' van de Will aanvroeg. Ik zong terug uit volle borst mee en dacht meteen aan mijn blog. Ik heb jullie niet gestoord toch, geluidsoverlast zo rond 9.45 uur deze morgen?
Want ik ben toch zo blij dat ik opnieuw kan zingen:
Mooi, 't leven is mooi
Zolang er zon muziek en kinderen zijn
Mooi, 't leven is mooi
Zolang ik kan bewegen en liefde geven
Mooi, 't leven is mooi
Ondanks de tegenslagen zorgen en pijn
Mooi, 't leven is mooi
Zolang er zon muziek en kinderen zijn
En nu mijn tekst verder ....
Mooi, 't leven is mooi
Zolang je in nood op tal van vrienden kan rekenen
Zolang er mensen oprecht met je begaan zijn
Zolang die vrienden samen met je verdrietig zijn
Zolang ze ook samen met je blij kunnen zijn
Zolang je zoveel liefde en warmte kan ontvangen
Zolang ik 'dank je wel' voor al dit moois kan zeggen
Misschien komt er een dag dat we dit samen kunnen zingen, want 't leven is mooi!
Zelfs Thiebeke zingt samen met oma van 'blij, blij, blij' en dan draait hij met zijn handjes
Veeeeeeeeeele groetjes en tot morgen!
Marleen
woensdag 22 april 2015
Energie zeg!
Vandaag had ik een drukke dag hoor na die boost van gisteren. Deze morgen heb ik eerst Igor gehaald en deze keer ge-dog-sit. Ondertussen wat papieren in orde gebracht. Ge moet bij de pinken blijven met twee invaliden in huis.
In de namiddag een wissel doorgevoerd en Thiebeke met open armen ontvangen. Nadat de mama hem ophaalde, moest ik vlug nog enkele boodschappen doen. Er diende nog het een en ander bijgehaald te worden voor mijn weekje Antwerpen. Terwijl ik in de auto zat besefte ik toch dat ik moe aan het worden werd. Mijn ogen werden zwaar. Beetje overmoedig geweest?
Eens terug thuis, was de energie er weer. Samen met Luc heb ik me nog een beetje op de wekelijkse schoonmaak toegelegd. Het zal moeten volstaan.
Morgen en vrijdag heb ik andere plannen. En dan weekend, dit is er om te genieten, niet? Maandag terug op controle naar Kortrijk, eens zien wat de dokter van Luc zijn kunsten vindt. En dan dinsdag, klaar om in te checken. Druk, druk.
En nu moe, moeder, (moedst). Ik denk dat ik goed zal slapen deze nacht.
Wat zo'n nieuws als gisteren al niet teweeg brengt. Een mens zou vergeten dat hij ziek is.
De volgende weken zal ik aan mijn bed gekluisterd zijn, dus moest ik er nog even van profiteren vandaag.
Voila zè, ik ga me in mijn zetel nestelen en nog wat van de 'kijkbuis' meepikken. Waar zit die buis eigenlijk in die flatscreen? De tijd van toen ......
Nog een leuke avond en slaap zacht allemaal!
Dikke zoen!
In de namiddag een wissel doorgevoerd en Thiebeke met open armen ontvangen. Nadat de mama hem ophaalde, moest ik vlug nog enkele boodschappen doen. Er diende nog het een en ander bijgehaald te worden voor mijn weekje Antwerpen. Terwijl ik in de auto zat besefte ik toch dat ik moe aan het worden werd. Mijn ogen werden zwaar. Beetje overmoedig geweest?
Eens terug thuis, was de energie er weer. Samen met Luc heb ik me nog een beetje op de wekelijkse schoonmaak toegelegd. Het zal moeten volstaan.
Morgen en vrijdag heb ik andere plannen. En dan weekend, dit is er om te genieten, niet? Maandag terug op controle naar Kortrijk, eens zien wat de dokter van Luc zijn kunsten vindt. En dan dinsdag, klaar om in te checken. Druk, druk.
En nu moe, moeder, (moedst). Ik denk dat ik goed zal slapen deze nacht.
Wat zo'n nieuws als gisteren al niet teweeg brengt. Een mens zou vergeten dat hij ziek is.
De volgende weken zal ik aan mijn bed gekluisterd zijn, dus moest ik er nog even van profiteren vandaag.
Voila zè, ik ga me in mijn zetel nestelen en nog wat van de 'kijkbuis' meepikken. Waar zit die buis eigenlijk in die flatscreen? De tijd van toen ......
Nog een leuke avond en slaap zacht allemaal!
Dikke zoen!
dinsdag 21 april 2015
Gewoon goed of Super goed?
Het was me weer het dagje vandaag. Zoals gisteren gemeld, moest is terug onder de scanner deze morgen. Jaja, een kruisje meer of minder is van belang, dat zal die verpleger wel geweten hebben. Ik beloofde hem bij aankomst nog billenklets, maar ik heb hem daarna niet meer gezien,
Andere verpleger dus vandaag. En nu moest de naald met contraststof gewoon via de arm ipv de port-a-cath. Dit is veel te omslachtig en zou de moeite niet lonen. Een Ct-scan duurt trouwens maar enkele minuutjes. En ja, de verpleger prikte de ader aan. Velen weten dat ik niet de makkelijkste aders heb, niettegenstaande dat ik al meer dan 80 bloedgiftes op mijn palmares heb. 'Oei, dat gaat een blauwe plek worden' 'Ik had de ader niet'. Waar ken ik dat nog van? 'Ik blijf bij je als de contraststof wordt ingespoten'. Dat is ook de eerste keer dacht ik nog. 'Doet het pijn?' 'Euh, neen' 'Nu wel zeker?' 'Ja! '. En hij maar manipuleren rond de plaats van het kwaad. Dat komt niet goed, dat had ik toen al wel begrepen. 'Sorry, sorry, ik zal die arm wat masseren'
Resultaat, een massa contraststof buiten de ader, een arm als een ballon en een tube hirudoid mee naar huis. Ja, kan gebeuren hé.
Rond de middag verwacht ik telefoontje van dr Watty. Half drie, nog niks gehoord. Ik bel zelf, misschien is de scan toch wel mislukt. Neen, zegt ze enkel goed nieuws, maar ze wil de resultaten nog eens bespreken met de oncologe en de radioloog. Rond half vier belt ze me terug op. De resultaten zijn verbluffend. Op de scan van vandaag en gisteren is er niks meer van kanker te bespeuren. Alles ziet er perfect normaal uit. En nog de bloedwaarden ... de tumormarkers waren in februari bijna 4000, wat zeer hoog is en nu 18, wat perfect normaal is (beneden de 35). Het lijkt wel een wonder!
Mijn lichaam had dus een extra positieve respons op de chemo. De operatie waar ze blijkbaar eerst 6 uur voor gerekend hadden, zal nu heel wat minder zijn en het herstel navenant.
Joepie, yeh, mag ik nu al een dansje plaatsen?
Bedankt voor jullie kaarsjes hé. Nog niet wegbergen, ze zijn van groot belang nog!
Ik was er wel vroeg bij hé vandaag, maar kon het niet laten het goeie nieuws zo vlug te melden.
Zeg, vele groetjes, vele kusjes, vele knuffels en vele ....
Marleen
Andere verpleger dus vandaag. En nu moest de naald met contraststof gewoon via de arm ipv de port-a-cath. Dit is veel te omslachtig en zou de moeite niet lonen. Een Ct-scan duurt trouwens maar enkele minuutjes. En ja, de verpleger prikte de ader aan. Velen weten dat ik niet de makkelijkste aders heb, niettegenstaande dat ik al meer dan 80 bloedgiftes op mijn palmares heb. 'Oei, dat gaat een blauwe plek worden' 'Ik had de ader niet'. Waar ken ik dat nog van? 'Ik blijf bij je als de contraststof wordt ingespoten'. Dat is ook de eerste keer dacht ik nog. 'Doet het pijn?' 'Euh, neen' 'Nu wel zeker?' 'Ja! '. En hij maar manipuleren rond de plaats van het kwaad. Dat komt niet goed, dat had ik toen al wel begrepen. 'Sorry, sorry, ik zal die arm wat masseren'
Resultaat, een massa contraststof buiten de ader, een arm als een ballon en een tube hirudoid mee naar huis. Ja, kan gebeuren hé.
Rond de middag verwacht ik telefoontje van dr Watty. Half drie, nog niks gehoord. Ik bel zelf, misschien is de scan toch wel mislukt. Neen, zegt ze enkel goed nieuws, maar ze wil de resultaten nog eens bespreken met de oncologe en de radioloog. Rond half vier belt ze me terug op. De resultaten zijn verbluffend. Op de scan van vandaag en gisteren is er niks meer van kanker te bespeuren. Alles ziet er perfect normaal uit. En nog de bloedwaarden ... de tumormarkers waren in februari bijna 4000, wat zeer hoog is en nu 18, wat perfect normaal is (beneden de 35). Het lijkt wel een wonder!
Mijn lichaam had dus een extra positieve respons op de chemo. De operatie waar ze blijkbaar eerst 6 uur voor gerekend hadden, zal nu heel wat minder zijn en het herstel navenant.
Joepie, yeh, mag ik nu al een dansje plaatsen?
Bedankt voor jullie kaarsjes hé. Nog niet wegbergen, ze zijn van groot belang nog!
Zeg, vele groetjes, vele kusjes, vele knuffels en vele ....
Marleen
maandag 20 april 2015
Goed nieuws
Eerst ongelooflijk supergoed nieuws, daarna terug iets getemperd.
Deze morgen dus zoals gepland bloedafname en CT-scan. Ik moest binnen via het dagcentrum oncologie, er wordt dan gemakkelijkshalve gebruik gemaakt van het poortje. Toen ik van de scantafel wipte, vroeg ik nog langs mijn neus weg 'was dit nu enkel de onderbuik?' 'Neen, de volledige buik en de longen' luidde het antwoord.
Rond 10.30 uur eindelijk terug van de scan, nu kunnen ze mij terug verlossen van alle attributen en kunnen we terug naar huis, dacht ik. Eerst nog de resultaten afwachten en dan gaan we je verlossen ... een kwartierke later kwam de dokter langs met het heuglijke nieuws dat er niks meer te zien was op de scan. Amaai, als dat niet super is, ik kon het bijna niet geloven, maar bleef toch nog wat achterdochtig. Met gegronde reden of zou het eerder vrouwelijke intuïtie zijn.
Na de middag zaten we op ons dooie gemak in de wachtzaal gyneacologie te wachten (wat kan je daar anders doen?) op een bevestiging van voorgaande. Dr Watty leek niet zo gelukkig met het protocol van de dienst radiologie. Zij hadden er met name een kruiske over het hoofd gezien en dusdanig de onderbuik niet gescand. Dus morgenvroeg opnieuw kinnekeklop en terug onder de 'schellekesmachine'. De dokter heeft ondertussen nog wel een echo genomen (zij was ook nieuwsgierig) en bevestigd dat de tumor sterk gekrompen is. Hij zou volgens de echo nu ongeveer slechts 2, 5 cm zijn. Met die afmeting zou hij bij een gewoon controlebezoek over het hoofd gezien worden. We zijn op goede weg, fantastisch!
Zowiezo mijn arrangement in Antwerpen gaat door. Woensdagvoormiddag onder het mes, weg eierstokken, baarmoeder, klieren, vetschort ... mss stuk darm. t Zal genoeg zijn zeker, zorg dat er nog iets overblijft hé. Alternatief voor Weightwatchers?
Ik ben blij, supercontent en kan deze vreugde met zovelen delen nu. Maar met de voetjes op de grond blijven en nog niet te vroeg victorie kraaien, er is nog een lange weg te gaan met een moeilijke kasseistrook volgende week.
Alles komt goed!
Blijven duimen hé.
Deze morgen dus zoals gepland bloedafname en CT-scan. Ik moest binnen via het dagcentrum oncologie, er wordt dan gemakkelijkshalve gebruik gemaakt van het poortje. Toen ik van de scantafel wipte, vroeg ik nog langs mijn neus weg 'was dit nu enkel de onderbuik?' 'Neen, de volledige buik en de longen' luidde het antwoord.
Rond 10.30 uur eindelijk terug van de scan, nu kunnen ze mij terug verlossen van alle attributen en kunnen we terug naar huis, dacht ik. Eerst nog de resultaten afwachten en dan gaan we je verlossen ... een kwartierke later kwam de dokter langs met het heuglijke nieuws dat er niks meer te zien was op de scan. Amaai, als dat niet super is, ik kon het bijna niet geloven, maar bleef toch nog wat achterdochtig. Met gegronde reden of zou het eerder vrouwelijke intuïtie zijn.
Na de middag zaten we op ons dooie gemak in de wachtzaal gyneacologie te wachten (wat kan je daar anders doen?) op een bevestiging van voorgaande. Dr Watty leek niet zo gelukkig met het protocol van de dienst radiologie. Zij hadden er met name een kruiske over het hoofd gezien en dusdanig de onderbuik niet gescand. Dus morgenvroeg opnieuw kinnekeklop en terug onder de 'schellekesmachine'. De dokter heeft ondertussen nog wel een echo genomen (zij was ook nieuwsgierig) en bevestigd dat de tumor sterk gekrompen is. Hij zou volgens de echo nu ongeveer slechts 2, 5 cm zijn. Met die afmeting zou hij bij een gewoon controlebezoek over het hoofd gezien worden. We zijn op goede weg, fantastisch!
Zowiezo mijn arrangement in Antwerpen gaat door. Woensdagvoormiddag onder het mes, weg eierstokken, baarmoeder, klieren, vetschort ... mss stuk darm. t Zal genoeg zijn zeker, zorg dat er nog iets overblijft hé. Alternatief voor Weightwatchers?
Ik ben blij, supercontent en kan deze vreugde met zovelen delen nu. Maar met de voetjes op de grond blijven en nog niet te vroeg victorie kraaien, er is nog een lange weg te gaan met een moeilijke kasseistrook volgende week.
Alles komt goed!
Blijven duimen hé.
zondag 19 april 2015
Spanning
Hallo lieve volgers, ik ben weeral wat laat op mijn stukken, zoals ze bij ons zeggen. Rare uitspraak nietwaar? Ik had eigenlijk nog geen tijd om mijn dagtaak te vervullen, in elk geval wat betreft mijn blog hier. Het heeft ook weinig zin dit reeds in de voormiddag te doen. Aangezien er ook niet veel nieuws te rapen viel vandaag, hou ik het kort.
Morgen om 9.15 uur gaan ze me terug in de scanner schuiven en om 13.00 uur ben ik ontboden bij dr Watty. Vol spanning benieuwd naar de resultaten van de voorbije weken. Ik hoop dat het gif van de venijnboom zijn slag thuis gehaald heeft en in zekere mate een overwinning geboekt heeft. Dan kunnen we 'uitkijken' naar de volgende stap. Ik hou jullie morgen zeker en vast op de hoogte, hopelijk positief.
Nog een goeie avond en morgen terug een nieuwe werkweek en de start van het laatste trimester van dit schooljaar alweer.
Groetjes, Marleen
Morgen om 9.15 uur gaan ze me terug in de scanner schuiven en om 13.00 uur ben ik ontboden bij dr Watty. Vol spanning benieuwd naar de resultaten van de voorbije weken. Ik hoop dat het gif van de venijnboom zijn slag thuis gehaald heeft en in zekere mate een overwinning geboekt heeft. Dan kunnen we 'uitkijken' naar de volgende stap. Ik hou jullie morgen zeker en vast op de hoogte, hopelijk positief.
Nog een goeie avond en morgen terug een nieuwe werkweek en de start van het laatste trimester van dit schooljaar alweer.
Groetjes, Marleen
zaterdag 18 april 2015
Boomhart
Het was een rustige dag vandaag. Samen met mijn wederhelft hebben we een wandelingetje gemaakt, daar de mooiste boom uitgekozen en hem zwaar toegetakeld. Maar het was voor een goed doel ...
vrijdag 17 april 2015
Emoties
Ik citeer:
Bemoediging
Je maakt een moeilijke periode door
In gedachten leef ik met je mee
Ga ik naast je staan
En sla ik een arm om je heen
Je bent sterker dan je denkt
Alles wat je tot nu toe hebt meegemaakt
Heeft jou gevormd
En stelt jou in staat hier doorheen te komen
Je hebt zoveel mooie eigenschappen
En kwaliteiten
Dit alles helpt jou
Om rechtop te blijven staan
Je bent geliefd
En nu zijn er andere lieve mensen om je heen
Die jou willen helpen
Je hoeft het niet alleen te doen
Ook al is het niet gemakkelijk
Ik weet dat jij hier sterker uit zult komen
Je zult van deze ervaring leren
En het zal je rijker maken
Dit is letterlijk de tekst overgenomen van een kaartje dat ik deze morgen ontving van mijn lieve collega's. Zo ontzettend lief!
We ontvingen de post toen we juist vertrekkensklaar waren. Ik opende de envelop dus pas onderweg. De traantjes zaten al klaar, maar kon ik nog net voor het oog van de stoere helft van mijn bed en voor Louis op de achterbank verstoppen. Enkele tellen later passeren we het kapelletje daar op een kruispunt langs de favoriete binnenbaantjes van voornoemde stoere bink. Waarbij hij me simpelweg vertelt: 'kijk mijn kaars brandt ook nog'. Ik had dit aan hem niet toegeschreven en hij had het mij ook niet verklapt, duidelijk een ruwe bolster hé.
Dat was de spreekwoordelijke druppel die het oog liet overlopen.
Ben ik nu zo'n emotionele seut? Dat denk ik niet, ik word gewoonweg overstelpt met zoveel liefde terwijl ik het soms moeilijk heb. Af en toe wordt het me eens teveel, maar het doet zo'n deugd. Een enkele keer, zo efkens, denk ik dat je uitverkoren wordt om dit te mogen meemaken.
Zo is' t genoeg voor vandaag voor we opnieuw in hetzelfde straatje belanden.
Lieve groetjes en tot morgen!
donderdag 16 april 2015
D-day
Deze morgen waren we weer vroeg uit de veren, want een taxi dient op tijd te zijn. Louis was weer dol enthousiast en wist met zichzelf geen blijf. Dat manneke heeft zeker geen last van ochtend humeur. De weg naar huis heeft dat tongske geen moment stilgestaan en maar vertellen ...
Thuis heeft oma eerst een partijtje ballon-volleybal moeten spelen, gevolgd door één helft voetbal buiten dan. Gelukkig was opa er om het in de tweede helft over te nemen.
T'is toch zo'n lief manneke, zie ne keer!
In de vooravond kregen we nog bezoek. Het was duidelijk iemand die mijn voorliefde voor de chocolade van "de gouden kust" kent. Geen reclame maken hé.
Ik was nog bezig het vrouwendrankje te verzorgen toen de telefoon plots overging.
Mevrouw Vancauwenberghe? U spreekt met het secretariaat van professor ..... (ik heb zijn naam niet begrepen) van het UZA ivm uw afspraak. Boenke, boenke in mijn hart en een dubbel gevoel, ik wil er ook zo rap mogelijk vanaf. Binnen 14 dagen ben ik er vanaf. De operatie is gepland de 29ste dezer. Ik word verwacht de 28ste om 12.00 voor voorgaande onderzoeken.
Ik heb ook nog veel in orde te brengen tegen die datum, dus ik zal niet veel tijd hebben om eraan te denken. Rustig blijven.
Sparen jullie met zijn allen een kaarsje voor deze datum?
Vele knuffels,
Marleen
Thuis heeft oma eerst een partijtje ballon-volleybal moeten spelen, gevolgd door één helft voetbal buiten dan. Gelukkig was opa er om het in de tweede helft over te nemen.
In de vooravond kregen we nog bezoek. Het was duidelijk iemand die mijn voorliefde voor de chocolade van "de gouden kust" kent. Geen reclame maken hé.
Ik was nog bezig het vrouwendrankje te verzorgen toen de telefoon plots overging.
Mevrouw Vancauwenberghe? U spreekt met het secretariaat van professor ..... (ik heb zijn naam niet begrepen) van het UZA ivm uw afspraak. Boenke, boenke in mijn hart en een dubbel gevoel, ik wil er ook zo rap mogelijk vanaf. Binnen 14 dagen ben ik er vanaf. De operatie is gepland de 29ste dezer. Ik word verwacht de 28ste om 12.00 voor voorgaande onderzoeken.
Ik heb ook nog veel in orde te brengen tegen die datum, dus ik zal niet veel tijd hebben om eraan te denken. Rustig blijven.
Sparen jullie met zijn allen een kaarsje voor deze datum?
Vele knuffels,
Marleen
woensdag 15 april 2015
Dokters brrr ....
Ik wil nu wel tot maandag geen dokter meer zien of ik bega een ongeluk.
Eerst het leuke nieuws.
Om halftwaalf ontslagen uit het ziekenhuis. De auto staat wat verder geparkeerd, ja dat heb je in Roeselare hé en overal werken. Een eerste wandeling in het zonnetje, t komt op gene meter. Onderweg weer zo van die vieze goesten, ik durf het bijna niet te vertellen maar kom door de zure appel heen bijten en bekennen .... McDxxxxxx's.
Luc was al de ganse week van plan het gras te kammen, zogezegd, zogedaan. Voor mij, een stoeltje in de schaduw en genieten van het werk van manlief was mijn taak. Dan zit ge daar en ge kijkt wat rond en ge ziet ook nog werk. Op het terras zand, bladeren, afgewaaide bloemblaadjes van de bomen die reeds uitgebloeid zijn, beginnen op mijn systeem te werken ... de tuinslang van de haak en aan de slag. Eerlijk, ge kunt dat toch niet 'werken' noemen, dit is eerder ontspanning zo wat met het water spelen op een warme dag.
Dit terras ligt in de namiddag wel in de schaduw hoor, want de zon, daar kan ik niet goed tegen en moet ik ook van oppassen momenteel.
Ondertussen is het al bijna 17.00 uur en stel ik voor nog even de verbouwingswerken bij Valerie te gaan keuren. Luc neemt nog wat resten van de spruitplanten mee voor de geit, het konijn en de kippen ....
En nu het minder goede nieuws ...
Terwijl hij dat naar de diertjes brengt, merkt hij de draad bedoeld om Igor uit de tulpenperken te houden niet op ... struikelt en doet wat een normaal mens doet ... zich afschermen met zijn handen natuurlijk. Ai, met zijn pas genezen hand op de betonrand gevallen. De wonde op de top van de wijsvinger terug open vaneigens en bloeden!! Na de eerste zorgen van dochterlief en op aandringen van moeder en dochter (daar kon hij niet tegenop) een afspraak gemaakt met de huisarts. Om halfacht was de pechvogel terug opgelapt met zo van die stripkes en een goed verband errond.
Het is niet zo erg, maar toch ... die vinger moet terug gemeden worden, ook in de kine. Het wordt terug douchen met de plastiekzak, allez terug ambetant hé.
Zeg, wat is dat toch met ons ... dokters ... we hebben er efkens genoeg van!
Morgen houden we het stilletjes en genieten we terug van onze opa/oma taak.
Werken ... ze hebben er een parochie van gemaakt ...we laten dat aan de liefhebbers.
Zo was mijn zonnige thuiskomst toch wat overschaduwd, maar morgen zijn we er weer met beter weer, euh nieuws zeker.
Nog een prettige avond. Salukes xxxxx
Eerst het leuke nieuws.
Om halftwaalf ontslagen uit het ziekenhuis. De auto staat wat verder geparkeerd, ja dat heb je in Roeselare hé en overal werken. Een eerste wandeling in het zonnetje, t komt op gene meter. Onderweg weer zo van die vieze goesten, ik durf het bijna niet te vertellen maar kom door de zure appel heen bijten en bekennen .... McDxxxxxx's.
Luc was al de ganse week van plan het gras te kammen, zogezegd, zogedaan. Voor mij, een stoeltje in de schaduw en genieten van het werk van manlief was mijn taak. Dan zit ge daar en ge kijkt wat rond en ge ziet ook nog werk. Op het terras zand, bladeren, afgewaaide bloemblaadjes van de bomen die reeds uitgebloeid zijn, beginnen op mijn systeem te werken ... de tuinslang van de haak en aan de slag. Eerlijk, ge kunt dat toch niet 'werken' noemen, dit is eerder ontspanning zo wat met het water spelen op een warme dag.
Dit terras ligt in de namiddag wel in de schaduw hoor, want de zon, daar kan ik niet goed tegen en moet ik ook van oppassen momenteel.
Ondertussen is het al bijna 17.00 uur en stel ik voor nog even de verbouwingswerken bij Valerie te gaan keuren. Luc neemt nog wat resten van de spruitplanten mee voor de geit, het konijn en de kippen ....
En nu het minder goede nieuws ...
Terwijl hij dat naar de diertjes brengt, merkt hij de draad bedoeld om Igor uit de tulpenperken te houden niet op ... struikelt en doet wat een normaal mens doet ... zich afschermen met zijn handen natuurlijk. Ai, met zijn pas genezen hand op de betonrand gevallen. De wonde op de top van de wijsvinger terug open vaneigens en bloeden!! Na de eerste zorgen van dochterlief en op aandringen van moeder en dochter (daar kon hij niet tegenop) een afspraak gemaakt met de huisarts. Om halfacht was de pechvogel terug opgelapt met zo van die stripkes en een goed verband errond.
Het is niet zo erg, maar toch ... die vinger moet terug gemeden worden, ook in de kine. Het wordt terug douchen met de plastiekzak, allez terug ambetant hé.
Zeg, wat is dat toch met ons ... dokters ... we hebben er efkens genoeg van!
Morgen houden we het stilletjes en genieten we terug van onze opa/oma taak.
Werken ... ze hebben er een parochie van gemaakt ...we laten dat aan de liefhebbers.
Zo was mijn zonnige thuiskomst toch wat overschaduwd, maar morgen zijn we er weer met beter weer, euh nieuws zeker.
Nog een prettige avond. Salukes xxxxx
dinsdag 14 april 2015
Me happy
Yeh, ik krijg nog antibiotica tot morgen voormiddag en dan mag ik deze suite hier verlaten. Mijn witte bloedcellen zijn sterk verhoogd. De isolatie is opgeheven sedert vanmiddag. Dus morgen met de vlam in de pijp huiswaarts. Niet dat ik hier niet goed verzorgd werd, maar waar kun je beter zijn dan thuis of elders, als die elders maar niet voor de helft bevolkt is met witte schorten.
Zoveel valt er hier niet te beleven en van de zon heb ik genoten achter glas.
Louistje, ik kom je halen hoor donderdag! Oma's aan de top!
Nog enkele sfeerbeelden van zaterdag, die van zondag ga ik jullie besparen.
Vele, vele groetjes en duizend keer bedankt voor jullie lieve reacties.
Tot morgen! XXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Zoveel valt er hier niet te beleven en van de zon heb ik genoten achter glas.
Louistje, ik kom je halen hoor donderdag! Oma's aan de top!
Nog enkele sfeerbeelden van zaterdag, die van zondag ga ik jullie besparen.
Vele, vele groetjes en duizend keer bedankt voor jullie lieve reacties.
Tot morgen! XXXXXXXXXXXXXXXXXXX
maandag 13 april 2015
Isolatie
Hoi allemaal. Ik lig dus in omgekeerde isolatie. Gewoon nen omgekeerden noemen ze dat hier. Ik ben toch zo averechts niet? Dit betekent dus dat er gevaar is voor infecties van buitenaf. Het personeel komt hier volledig ingepakt binnen. Iedereen moet ook een masker op die binnenkomt.
Resultaten van mijn bloed heb ik nog niet echt. Het staat nog op 'kweek'.
De dr kwam langs en ik zou moeten blijven tot ik 48 uur koortsvrij ben. En ik die gisteren dacht vlug eens naar de spoed en terug met medicatie of zo.
Die ziekte raakt me wel telkens waar ze het maar het diepste kan. Gisterenmorgen liet ik een traantje omdat Thiebeke niet kon komen. Hij had koorts. De oppas voor Louis voor donderdag en vrijdag staat ook al op de helling. Als oma voel ik me tekortschieten.
Ik hoop en reken erop om woensdag hier uit te checken.
Vele groetjes, Marleen
Resultaten van mijn bloed heb ik nog niet echt. Het staat nog op 'kweek'.
De dr kwam langs en ik zou moeten blijven tot ik 48 uur koortsvrij ben. En ik die gisteren dacht vlug eens naar de spoed en terug met medicatie of zo.
Die ziekte raakt me wel telkens waar ze het maar het diepste kan. Gisterenmorgen liet ik een traantje omdat Thiebeke niet kon komen. Hij had koorts. De oppas voor Louis voor donderdag en vrijdag staat ook al op de helling. Als oma voel ik me tekortschieten.
Ik hoop en reken erop om woensdag hier uit te checken.
Vele groetjes, Marleen
zondag 12 april 2015
Spoed
Een kort berichtje om jullie te laten weten dat ik vanavond opgenomen ben via spoed in het ziekenhuis. Ik had koorts en hevige hoofdpijn.
Ik zal waarschijnlijk enkele dagen hier verblijven, dus weinig nieuws op mijn blog vermoed ik.
Dankzij de technologie lukt het mij toch hier iets te plaatsen. Ik heb nog moeten opzoeken hoe ik mijn gsm als modem kon instellen.
Ik zal nu proberen te slapen en hou jullie verder op de hoogte.
A propos, Thiebeke is er vandaag niet geweest, t ventje was ook ziek.
Vele groetjes en tot betere dagen.
Marleen
Ik zal waarschijnlijk enkele dagen hier verblijven, dus weinig nieuws op mijn blog vermoed ik.
Dankzij de technologie lukt het mij toch hier iets te plaatsen. Ik heb nog moeten opzoeken hoe ik mijn gsm als modem kon instellen.
Ik zal nu proberen te slapen en hou jullie verder op de hoogte.
A propos, Thiebeke is er vandaag niet geweest, t ventje was ook ziek.
Vele groetjes en tot betere dagen.
Marleen
zaterdag 11 april 2015
Voordelen
Het is nu reeds een goeie 2 maand dat ik er weet van heb dat er hier iets vanbinnen in mijn lijf woekert dat me wil vernietigen. Wees gerust, ik laat dit niet zomaar gebeuren. Dan kennen ze me nog niet.
Maar daarnaast heb ik al enkele voordelen aan de K-ziekte ontdekt, zal ik ze efkens opsommen?
Ten eerste: Kijk ik heb zopas mijn haar gewassen en dat staat daar nu te drogen op een soort rekje. Geen verkrampte armen meer in de lucht om de haardroger zijn werk te laten doen, geen weerbarstige haren meer en ... morgen een perfect zondags kapsel. Dat kunnen jullie niet hé.
Ten tweede: Ik mag enkel en alleen doen en eten waar ik zin in heb. Nog nooit van zijn leven meegemaakt.
Ten derde: 's Morgens hoef ik geen wekker te zetten om op tijd op het werk te zijn. Ik kan al mijn boodschappen plannen op het ogenblik dat het in de winkel kalm is (wat trouwens aangewezen wordt)
Ten vierde: Er staat hier regelmatig een nieuw boeketje (zoals vandaag nog). Ik word te veel verwend met lekkere paaseitjes, ontving al talrijke lieve kaartjes enz....
MAAR last but not least: Ik zal aan dit avontuur een volledig andere kijk op het leven erop na houden. Ik kreeg van jullie al zoveel mooie en lieve smsjes, mails, echt gemeende dikke knuffels .... het raakt me diep. Bij sommigen onder jullie had ik echt niet verwacht dat er onder die ruwe bolster zo'n zachte pit schuil hield. Jullie doen me soms wel eens naar een zakdoekje grijpen. Ge weet wel die tissue-doos die ik daar eens gemaakt heb, staat binnen handbereik. Zoveel mensen die om me geven en dat nu pas te beseffen, dat is zeker de moeite om ervoor te gaan. In deze omstandigheden leer je wel de echte aard van het beestje kennen. Om deze reden probeer ik hier elke dag toch iets neer te pennen. Ik wil jullie niet verliezen en hiermee alle contact blijven onderhouden.
Ja, Thiebeke is hier geweest vandaag en zal morgen mijn zondag extra zonnig maken en dat zal dan het verhaal voor morgen worden.
To be continued ....
Ik wens jullie morgen eveneens een "zonnige" zondag!
Marleen
Maar daarnaast heb ik al enkele voordelen aan de K-ziekte ontdekt, zal ik ze efkens opsommen?
Ten eerste: Kijk ik heb zopas mijn haar gewassen en dat staat daar nu te drogen op een soort rekje. Geen verkrampte armen meer in de lucht om de haardroger zijn werk te laten doen, geen weerbarstige haren meer en ... morgen een perfect zondags kapsel. Dat kunnen jullie niet hé.
Ten tweede: Ik mag enkel en alleen doen en eten waar ik zin in heb. Nog nooit van zijn leven meegemaakt.
Ten derde: 's Morgens hoef ik geen wekker te zetten om op tijd op het werk te zijn. Ik kan al mijn boodschappen plannen op het ogenblik dat het in de winkel kalm is (wat trouwens aangewezen wordt)
Ten vierde: Er staat hier regelmatig een nieuw boeketje (zoals vandaag nog). Ik word te veel verwend met lekkere paaseitjes, ontving al talrijke lieve kaartjes enz....
MAAR last but not least: Ik zal aan dit avontuur een volledig andere kijk op het leven erop na houden. Ik kreeg van jullie al zoveel mooie en lieve smsjes, mails, echt gemeende dikke knuffels .... het raakt me diep. Bij sommigen onder jullie had ik echt niet verwacht dat er onder die ruwe bolster zo'n zachte pit schuil hield. Jullie doen me soms wel eens naar een zakdoekje grijpen. Ge weet wel die tissue-doos die ik daar eens gemaakt heb, staat binnen handbereik. Zoveel mensen die om me geven en dat nu pas te beseffen, dat is zeker de moeite om ervoor te gaan. In deze omstandigheden leer je wel de echte aard van het beestje kennen. Om deze reden probeer ik hier elke dag toch iets neer te pennen. Ik wil jullie niet verliezen en hiermee alle contact blijven onderhouden.
Ja, Thiebeke is hier geweest vandaag en zal morgen mijn zondag extra zonnig maken en dat zal dan het verhaal voor morgen worden.
To be continued ....
Ik wens jullie morgen eveneens een "zonnige" zondag!
Marleen
vrijdag 10 april 2015
Opletten geblazen
Deze middag twaalf uur, de dokter is aan de deur voor mijn bloedafname. Ik voel me prima, dus waarom zorgen maken? De pittige gehaktballetjes in tomaten/paprikasaus (op vraag van ons grootste kind) en spaghetti waren juist klaar om te verdwijnen in drie hongerige magen. Tegen 13.00 uur fietsje in de autostoel en Louistje in de koffer of omgekeerd en naar t zeetje.
22 graden, geen wind, amaai wat een top dag. Dank u Frank voor het mooi weer, je deed je best. We hebben wat op het strand gezeten, zandmolentje gevuld dat steeds terug leeg liep, "kelpjes" gezocht ... dat heb je met die kleinmannen hé. Daarna wat gewandeld en gefietst (Louis) en de obligatoire tea-room binnengestapt.
Louis en oma waren juist aan het genieten van een reuze pannenkoek en opa van ook iets goudgeel maar dan niet gebakken, wel met een romig laagje of kraagje erbovenop. Mijn gsm rinkelt, de dokter aan de lijn, dit voorspelt niks goed. De witte bloedcellen zijn veel te laag en de neutrofielen staan maar op de helft. Dit betekent geen weerstand momenteel en bij de minste koorts of ziekte symtomen naar t spoed. Dit was toch efkens schrikken, maar ik ben verwittigd hé.
Neutrofielen? Denk niet dat ik geleerde woorden probeer te gebruiken, ook nog nooit van gehoord. Zijn dat grote of kleine beestjes? Heeft dat pootjes? Straks eens google-man raadplegen.
Allez, die pannenkoek heeft dan toch gesmaakt en Louis trok er zich niets van aan. Hij wilde zelfs niet met de auto naar huis. Jullie wandelen en ik met de fiets, stuurde hij op aan. Uiteindelijk konden we hem toch overtuigen dat het veel te ver was en dat het ook geen zicht zou zijn zo op de pechstrook van de E40.
Ik ga gewoon extra opletten de eerste dagen en morgen des te meer met Thiebeke. Opa kan ook de pamper verversen hé. Ik heb er vertrouwen in.
Zeg, geniet nog van jullie weekend, zon of geen zon.
Groetjes, Marleen
22 graden, geen wind, amaai wat een top dag. Dank u Frank voor het mooi weer, je deed je best. We hebben wat op het strand gezeten, zandmolentje gevuld dat steeds terug leeg liep, "kelpjes" gezocht ... dat heb je met die kleinmannen hé. Daarna wat gewandeld en gefietst (Louis) en de obligatoire tea-room binnengestapt.
Louis en oma waren juist aan het genieten van een reuze pannenkoek en opa van ook iets goudgeel maar dan niet gebakken, wel met een romig laagje of kraagje erbovenop. Mijn gsm rinkelt, de dokter aan de lijn, dit voorspelt niks goed. De witte bloedcellen zijn veel te laag en de neutrofielen staan maar op de helft. Dit betekent geen weerstand momenteel en bij de minste koorts of ziekte symtomen naar t spoed. Dit was toch efkens schrikken, maar ik ben verwittigd hé.
Neutrofielen? Denk niet dat ik geleerde woorden probeer te gebruiken, ook nog nooit van gehoord. Zijn dat grote of kleine beestjes? Heeft dat pootjes? Straks eens google-man raadplegen.
Allez, die pannenkoek heeft dan toch gesmaakt en Louis trok er zich niets van aan. Hij wilde zelfs niet met de auto naar huis. Jullie wandelen en ik met de fiets, stuurde hij op aan. Uiteindelijk konden we hem toch overtuigen dat het veel te ver was en dat het ook geen zicht zou zijn zo op de pechstrook van de E40.
Ik ga gewoon extra opletten de eerste dagen en morgen des te meer met Thiebeke. Opa kan ook de pamper verversen hé. Ik heb er vertrouwen in.
Zeg, geniet nog van jullie weekend, zon of geen zon.
Groetjes, Marleen
donderdag 9 april 2015
Onder invloed
Ja, ik ben onder invloed. Hadden jullie niet gedacht hé van mij. Ik heb nochtans geen druppel alcohol aangeraakt. Ik voel me terug relatief goed. Opperbest zou veel gezegd zijn, maar beter kan op dit moment niet denk ik. Drugs dan? Jazeker en men bracht ze op de markt onder de naam 'zon' en de nog meer verslavende 'Louis'. Jullie zeggen zeker 'z'is daar weeral, maar waar het hart van vol is ....' Morgen nog één Louis-dag en dan twee Thiebe-dagen. Eens zien welk effect deze drug op mij heeft.
Ik ben pvd content dat ik DIT toch kan. De laatste 3 dagen had ik al meer beweging dan in de laatste 2 maand , het deed me goed en gaf me extra energie.
Ook die gele bol daar boven ons hoofd, die door menigeen al als vermist werd opgegeven, die is teruggevonden en met open armen ontvangen. Morgen zal die extra haar best doen, de weerman spreekt over een topdag en die liegen nooit. Rond de middag verwacht ik de dokter voor mijn bloedtest en dan vertrekken we asap richting kust. We hadden het beloofd aan onze logé. Het zal maar voor een namiddagje zijn, aangezien we zaterdagmorgen een nieuw kadeetje in huis hebben. Wie morgen de luxe heeft niet te moeten werken, sla maar vitamientjes op zulle. Wel de zonnemelk niet vergeten hé.
Zonnige groetjes uit Ardooie,
Marleen
Ps: ik wil nog efkens mijn mail-adres vermelden. Blijkbaar zijn er volgers die geen of een verkeerd adres hebben. Dus deman.marleen@skynet.be
Ik ben pvd content dat ik DIT toch kan. De laatste 3 dagen had ik al meer beweging dan in de laatste 2 maand , het deed me goed en gaf me extra energie.
Ook die gele bol daar boven ons hoofd, die door menigeen al als vermist werd opgegeven, die is teruggevonden en met open armen ontvangen. Morgen zal die extra haar best doen, de weerman spreekt over een topdag en die liegen nooit. Rond de middag verwacht ik de dokter voor mijn bloedtest en dan vertrekken we asap richting kust. We hadden het beloofd aan onze logé. Het zal maar voor een namiddagje zijn, aangezien we zaterdagmorgen een nieuw kadeetje in huis hebben. Wie morgen de luxe heeft niet te moeten werken, sla maar vitamientjes op zulle. Wel de zonnemelk niet vergeten hé.
Zonnige groetjes uit Ardooie,
Marleen
Ps: ik wil nog efkens mijn mail-adres vermelden. Blijkbaar zijn er volgers die geen of een verkeerd adres hebben. Dus deman.marleen@skynet.be
woensdag 8 april 2015
Naar 't stad
Binnenkort plannen we een uitstapje naar 't stad Antwerpen (ah ja, de rest is parking).
Dr Watty heeft me gecontacteerd en de operatie, genoemd 'debulking' zal hoe dan ook plaatsvinden in Antwerpen, het UZA. De uiteindelijke beslissing ligt natuurlijk in mijn handen, maar gezien de ernst van de zaak (waar ik nogmaals op gewezen werd) volgen we beter het advies van een deskundige. De operatie is van levensbelang (haar woorden), dus speelt afstand hier geen rol. Anderzijds is het enigszins een geruststelling te voelen dat de dokter ook het beste met me voor heeft. 'Ben ik hier in Roeselare wel in de juiste kliniek?', had ik me al meermaals afgevraagd. Het zou wel de bedoeling zijn om binnen de week na de chirurgie per 'liggend vervoer' noemen ze dat, overgebracht te worden naar Roeselare voor verder herstel. Alles wordt nog concreet besproken de 20ste. In het UZA wordt het in elk geval al ingepland. Als er na de scan beslist wordt tot opereren moet dit zo snel mogelijk gebeuren, zodat de ziekte zich niet opnieuw kan ontwikkelen. We zullen zien. Waarschijnlijk mag ik het communiefeest van Kyara op mijn buik schrijven. Oei, dit zal pijnlijk zijn.
Na deze zware kost ..... vandaag hadden we terug een leuke dag met Louis.
Enkele sfeerfoto's,
Dr Watty heeft me gecontacteerd en de operatie, genoemd 'debulking' zal hoe dan ook plaatsvinden in Antwerpen, het UZA. De uiteindelijke beslissing ligt natuurlijk in mijn handen, maar gezien de ernst van de zaak (waar ik nogmaals op gewezen werd) volgen we beter het advies van een deskundige. De operatie is van levensbelang (haar woorden), dus speelt afstand hier geen rol. Anderzijds is het enigszins een geruststelling te voelen dat de dokter ook het beste met me voor heeft. 'Ben ik hier in Roeselare wel in de juiste kliniek?', had ik me al meermaals afgevraagd. Het zou wel de bedoeling zijn om binnen de week na de chirurgie per 'liggend vervoer' noemen ze dat, overgebracht te worden naar Roeselare voor verder herstel. Alles wordt nog concreet besproken de 20ste. In het UZA wordt het in elk geval al ingepland. Als er na de scan beslist wordt tot opereren moet dit zo snel mogelijk gebeuren, zodat de ziekte zich niet opnieuw kan ontwikkelen. We zullen zien. Waarschijnlijk mag ik het communiefeest van Kyara op mijn buik schrijven. Oei, dit zal pijnlijk zijn.
Na deze zware kost ..... vandaag hadden we terug een leuke dag met Louis.
Enkele sfeerfoto's,
Wordt vervolgd ....
Marleen
dinsdag 7 april 2015
Herleven
Laat de zon in je hart, ze schijnt toch voor iedereen, geniet van het leven!
Ik heb een voorbeeld genomen aan Louis. Hij zou ook de ganse dag zingen en met zo'n mooie dag als vandaag, waarom niet?
Enkele moeilijke dagen zijn achter de rug denk ik. Ik voel me heel wat beter.
Deze namiddag hebben wij de nieuwe kinderboerderij in Lichtervelde een bezoekje gebracht. Het was de moeite en dat op een boogscheut van hier, mooi meegenomen. Heel veel verschillende dieren, zoals kippen, eenden, konijnen, geitjes, cavia's enz. Maar ook lama's, alpaca's, emoes, mini-koeien, paardjes, ezels en een 'muishond'? Raar beest zulle.
t Heeft ons deugd gedaan aan ons hartje ....
In die korte rit naar huis was Louis al ingedommeld. Hij liet zich dragen tot aan de zetel en dan ... plots terug de 'spring in t veld'.
Mogelijks heb ik straks een betere nacht. Het is in elk geval een drukkere dag geweest.
Zo, ik ga terug afsluiten en tot morgen allemaal!
Dikke kussen!
.
Ik heb een voorbeeld genomen aan Louis. Hij zou ook de ganse dag zingen en met zo'n mooie dag als vandaag, waarom niet?
Enkele moeilijke dagen zijn achter de rug denk ik. Ik voel me heel wat beter.
Deze namiddag hebben wij de nieuwe kinderboerderij in Lichtervelde een bezoekje gebracht. Het was de moeite en dat op een boogscheut van hier, mooi meegenomen. Heel veel verschillende dieren, zoals kippen, eenden, konijnen, geitjes, cavia's enz. Maar ook lama's, alpaca's, emoes, mini-koeien, paardjes, ezels en een 'muishond'? Raar beest zulle.
t Heeft ons deugd gedaan aan ons hartje ....
In die korte rit naar huis was Louis al ingedommeld. Hij liet zich dragen tot aan de zetel en dan ... plots terug de 'spring in t veld'.
Mogelijks heb ik straks een betere nacht. Het is in elk geval een drukkere dag geweest.
Zo, ik ga terug afsluiten en tot morgen allemaal!
Dikke kussen!
.
maandag 6 april 2015
Eindelijk
Super! Het is eindelijk gelukt, terug allen eens samen krijgen. Het leek wel een eeuwigheid geleden. Het scheelde geen haar of het viel weer in duigen. Gisteren moest Thiebe opeens overgeven en had hij een wat verhoogde temperatuur. Valerie durfde het haast niet te vertellen. Maar allez, ik heb ervan genoten, al was ik nog niet volledig zoals ik verwacht had. Zeer slechte nacht gehad, bijgevolg ... moe en slappe benen. Moet je weten, anders ben ik zo stijf als een plank.
Geen geknuffel met de kleintjes, wel van een lieve lach op hun snoetje kunnen genieten. Louis had reeds in de auto tussen 'en we zijn er bijna, maar ....', gezegd: 'Ik denk dat oma zal blij zijn als ze me ziet'. Waarop Evelien: 'Ik ben er zeker van!'
Natuurlijk, die kleintjes, alles zo onschuldig, alles zo gemeend, die peppen me terug op. Morgen komt hij terug, dus geen tijd voor gepieker of andere negatieve impulsen. Gewoon genieten en spelletjes spelen hé of indien het weer het toelaat een uitstapje naar een kinderboerderij of zo.
Ik betrap er mij op dat ik het woord 'genieten' nu meer dan ooit tevoren gebruik. Toch erg vind ik van mezelf. Ik kreeg enkele dagen geleden een mailtje van een dame die in het verleden ook te kampen had met de K-ziekte en die vertelde dat juist die ziekte haar leven verzilverd heeft. Mooi gezegd toch?
En ... Louistje heeft alle paaseitjes alleen mogen zoeken, maar niet alleen opeten hoor. Hij zou wel willen zulle. Ik post nog wel eens ne foto van zijn zoektocht.
Ik voel aan mijne groten teen dat ik morgen beter zal zijn en zal .... genieten!
Vele groetjes,
Marleen
Geen geknuffel met de kleintjes, wel van een lieve lach op hun snoetje kunnen genieten. Louis had reeds in de auto tussen 'en we zijn er bijna, maar ....', gezegd: 'Ik denk dat oma zal blij zijn als ze me ziet'. Waarop Evelien: 'Ik ben er zeker van!'
Natuurlijk, die kleintjes, alles zo onschuldig, alles zo gemeend, die peppen me terug op. Morgen komt hij terug, dus geen tijd voor gepieker of andere negatieve impulsen. Gewoon genieten en spelletjes spelen hé of indien het weer het toelaat een uitstapje naar een kinderboerderij of zo.
Ik betrap er mij op dat ik het woord 'genieten' nu meer dan ooit tevoren gebruik. Toch erg vind ik van mezelf. Ik kreeg enkele dagen geleden een mailtje van een dame die in het verleden ook te kampen had met de K-ziekte en die vertelde dat juist die ziekte haar leven verzilverd heeft. Mooi gezegd toch?
En ... Louistje heeft alle paaseitjes alleen mogen zoeken, maar niet alleen opeten hoor. Hij zou wel willen zulle. Ik post nog wel eens ne foto van zijn zoektocht.
Ik voel aan mijne groten teen dat ik morgen beter zal zijn en zal .... genieten!
Vele groetjes,
Marleen
zondag 5 april 2015
Ronde
Het is dan toch niet gelukt om vandaag de eitjes te zoeken in de tuin. Weeral stak een verkoudheid een stokje in het wiel. Mijn ronde wordt steeds gesaboteerd. Emile had gisteren hoge koorts. We hadden de keuze, vandaag eitjes zoeken zonder Henk en Emile of alles 1 dag verplaatsen en zien hoe het evolueert. En zie, de koorts was vandaag alweer verdwenen. Dus, morgen allen op post. Emileke zal ik wel nog niet mogen knuffelen, maar zijn lief snoetje zal mij van op afstand opvrolijken. Oma's grappige brabbels zijn al voldoende om een lachje op zijn gezichtje te toveren. Zelf zal ik morgen dan ook wat sterker zijn, want mijn benen zijn zo slap alsof ik zelf Gitsberg opgereden heb.
Louistje vroeg al: 'Is de paashaas bij jullie ook langs geweest? Misschien wel, maar jullie hebben nog niet gezoekt hé'. 'Opa en oma kunnen dat niet goed en zullen morgen wel zoeken met jullie hoor'.
Louistje vroeg al: 'Is de paashaas bij jullie ook langs geweest? Misschien wel, maar jullie hebben nog niet gezoekt hé'. 'Opa en oma kunnen dat niet goed en zullen morgen wel zoeken met jullie hoor'.
Naar ik zie is de paashaas al bij Thiebe langs geweest. Ik vermoed dat hij chocolade ook lekker vindt.
Van wie heeft hij dat?
Dikke paasknuffel aan allen!
zaterdag 4 april 2015
Weer een verloren dag
Schuldgevoelens ... ik weet het, het moet niet, maar ik kan er niet om heen. Luc aan het poetsen terwijl ik in mijn luie zetel lig, morgen de kinderen niet op een fatsoenlijke manier (met een etentje) kunnen ontvangen. Ik ben het niet gewoon en ik hoop dat het weldra terug de andere kant op gaat.
Een taartje van de bakker, daar gaan we het dan mee doen morgen. Akkoord, dit is niet het belangrijkste, genieten van elkaar en de kleinkinderen des te meer. Ik ga me daar maar op focussen en maak het volgende keer weer allemaal goed. Ik kijk ernaar uit en ben er zeker van dat ik me morgenavond wel nog moe zal voelen, maar anders zoveel beter, blijer en gelukkiger. Niet te geloven hoeveel kracht die kleintjes hebben, al weten ze het zelf niet.
Zo, niet te veel paaseitjes eten hé morgen. En denk eraan: Geniet van elkaar!
Een prettige en deugdoende Pasen!
Marleen
Een taartje van de bakker, daar gaan we het dan mee doen morgen. Akkoord, dit is niet het belangrijkste, genieten van elkaar en de kleinkinderen des te meer. Ik ga me daar maar op focussen en maak het volgende keer weer allemaal goed. Ik kijk ernaar uit en ben er zeker van dat ik me morgenavond wel nog moe zal voelen, maar anders zoveel beter, blijer en gelukkiger. Niet te geloven hoeveel kracht die kleintjes hebben, al weten ze het zelf niet.
Zo, niet te veel paaseitjes eten hé morgen. En denk eraan: Geniet van elkaar!
Een prettige en deugdoende Pasen!
Marleen
vrijdag 3 april 2015
Nood aan een zonnestraal
Sorry, zoals verwacht heb ik terug één van mijn mindere dagen. Beetje een dipje vandaag.
Wannneer je lichaam niet zo flink meewil, haalt ook de zwakheid van de geest meer voet aan de grond. Het begon met een telefoontje van het secretariaat gyneacologie. Mijn afspraak wordt wat vroeger in de namiddag verplaatst omdat de dokter dan wat meer tijd voor me heeft. Het piekeren begon .... geen echte reden toe .... maar ja?
Dag 3 nà de chemo hé. Waar is de zon? Beterschap op komst!
Tot morgen en nog een fijn Paasweekend! GENIET ERVAN!
Wannneer je lichaam niet zo flink meewil, haalt ook de zwakheid van de geest meer voet aan de grond. Het begon met een telefoontje van het secretariaat gyneacologie. Mijn afspraak wordt wat vroeger in de namiddag verplaatst omdat de dokter dan wat meer tijd voor me heeft. Het piekeren begon .... geen echte reden toe .... maar ja?
Dag 3 nà de chemo hé. Waar is de zon? Beterschap op komst!
Tot morgen en nog een fijn Paasweekend! GENIET ERVAN!
donderdag 2 april 2015
Nu bang afwachten
Al klonk, ik gisteren heel optimistisch, toch heb ook ook zwakkere momenten hoor. De grote K ziekte zet de verhouding positief/negatief nu en dan eens op de wip. Het meeste last heb ik als de verhalen over de kleinkinderen boven komen. Dan wordt er nu en dan een traantje weggepinkt (zoals nu). Gelukkig zijn het uitgerekend deze die ik er dan op de zwakke kant van de wip bij plaats zodat de positieve kant terug de hoogte in gaat. Louistje komt volgende week vanaf dinsdag op vakantie - enkel tijdens de dag weliswaar - dat zal genieten worden, hopelijk worden de weersverwachtingen een waarheid en kunnen we enkele buitenactiviteiten plannen.
De volgende afspraak in het ziekenhuis heb ik op 20 april. Dan plaatsen ze me terug in die "wouldbe" schelletjes-machine, alias scanner. Dezelfde namiddag heb ik een afspraak met de gynaecologe. Ik hoop en reken op goed nieuws. Ik ben vooral bang voor het resultaat ivm de uitzaaiingen op het buikvlies en de buikwand. Die operatie schrikt me af.
Vandaag is in elk geval goed meegevallen. Nog wat in de roes van de cortisone vermoedelijk. Ik moest nog efkens enkele boodschappen voor de paashaas doen. Sttt ... niet verder vertellen. Had al iets online besteld voor de allerkleinsten. Ik zou ze zo graag een chocolade-eitje in hun handjes stoppen, maar dat zal niet mogen van de mama's zeker. Niets zo mooi als een kindermondje vol chocolade! Zodus heeft oma voor een passend geschenkje gezorgd, en wees gerust deze die toch al van de chocolade smullen, ben ik ook niet vergeten zulle! Oma's MOETEN verwennen!
Ik ga jullie nu uitwuiven tot morgen hé.
Groetjes, Marleen
De volgende afspraak in het ziekenhuis heb ik op 20 april. Dan plaatsen ze me terug in die "wouldbe" schelletjes-machine, alias scanner. Dezelfde namiddag heb ik een afspraak met de gynaecologe. Ik hoop en reken op goed nieuws. Ik ben vooral bang voor het resultaat ivm de uitzaaiingen op het buikvlies en de buikwand. Die operatie schrikt me af.
Vandaag is in elk geval goed meegevallen. Nog wat in de roes van de cortisone vermoedelijk. Ik moest nog efkens enkele boodschappen voor de paashaas doen. Sttt ... niet verder vertellen. Had al iets online besteld voor de allerkleinsten. Ik zou ze zo graag een chocolade-eitje in hun handjes stoppen, maar dat zal niet mogen van de mama's zeker. Niets zo mooi als een kindermondje vol chocolade! Zodus heeft oma voor een passend geschenkje gezorgd, en wees gerust deze die toch al van de chocolade smullen, ben ik ook niet vergeten zulle! Oma's MOETEN verwennen!
Ik ga jullie nu uitwuiven tot morgen hé.
Groetjes, Marleen
woensdag 1 april 2015
Dikke duim terug
De derde trip is gestart, met gigantisch veel duimen in de lucht vandaag. Ik probeer me dat voor te stellen: jullie in jullie onmiddellijke omgeving of bij het uitoefenen van jullie bezigheden, hetzij beroepsmatig, hetzij in jullie vrije tijd, zo allen met één duim in de lucht.
Het zal nogal een zicht geweest zijn en dat nog uitgelezen op 1 april. Misschien komt het morgen wel in de krant. De Standaard zal het wel niet halen, maar de Weekbode misschien nog juist.
De dag heb ik terug goed doorstaan. Ik werd helemaal in het begin terug onder handen genomen door Roos. Dit is als een Godsgeschenk op dagen als deze. Eerst een volledige gelaatsverzorging en massage, gevolgd door een subtiele maquillage deze keer. Zeg nu zelf, op mijn selfie zie ik er toch niet ziek uit. Ik zou er aan beginnen twijfelen. Nogmaals hartelijk dank Roos dat er zo'n mensen bestaan, die hier onbaatzuchtig hun vrije tijd instoppen, enkel om de gelukzalige glimlach van een toch wel vreemde mevrouw. (Of zou ze dat ook bij de mannen doen).
Ziezo, dat was het dan weer. Mag ik nogmaals een oproep doen naar degenen die mijn blog lezen en wie ik nog nooit, of reeds van bij de aanvang gehoord heb? Sturen jullie eens een reactie via de blog, via mail of smsje? Het hoeft niet lang te zijn hoor. Ik ben gewoon benieuwd wie er nog volgt. Vrouwelijke nieuwsgierigheid wordt niet aangetast door chemo hoor! Mijn trouwe lezers wil ik natuurlijk ook nog steeds horen hé. En ... moest je hier eens in de buurt zijn, iedereen is welkom. Als het kan wel een berichtje vooraf.
Morgen vertel ik wat er nu afgesproken werd voor de verdere opvolging ... to be continued.
Dikke duim terug!
Marleen
Het zal nogal een zicht geweest zijn en dat nog uitgelezen op 1 april. Misschien komt het morgen wel in de krant. De Standaard zal het wel niet halen, maar de Weekbode misschien nog juist.
De dag heb ik terug goed doorstaan. Ik werd helemaal in het begin terug onder handen genomen door Roos. Dit is als een Godsgeschenk op dagen als deze. Eerst een volledige gelaatsverzorging en massage, gevolgd door een subtiele maquillage deze keer. Zeg nu zelf, op mijn selfie zie ik er toch niet ziek uit. Ik zou er aan beginnen twijfelen. Nogmaals hartelijk dank Roos dat er zo'n mensen bestaan, die hier onbaatzuchtig hun vrije tijd instoppen, enkel om de gelukzalige glimlach van een toch wel vreemde mevrouw. (Of zou ze dat ook bij de mannen doen).
Ziezo, dat was het dan weer. Mag ik nogmaals een oproep doen naar degenen die mijn blog lezen en wie ik nog nooit, of reeds van bij de aanvang gehoord heb? Sturen jullie eens een reactie via de blog, via mail of smsje? Het hoeft niet lang te zijn hoor. Ik ben gewoon benieuwd wie er nog volgt. Vrouwelijke nieuwsgierigheid wordt niet aangetast door chemo hoor! Mijn trouwe lezers wil ik natuurlijk ook nog steeds horen hé. En ... moest je hier eens in de buurt zijn, iedereen is welkom. Als het kan wel een berichtje vooraf.
Morgen vertel ik wat er nu afgesproken werd voor de verdere opvolging ... to be continued.
Dikke duim terug!
Marleen
Abonneren op:
Posts (Atom)