Dag 3 en 4 ...

Hallo allemaal, dag 3 en 4 zijn weer bijna voorbij. Dit zijn normaal gezien de minste dagen van iedere chemo-periode. Ik voel me dan echt niet lekker, vanaf morgen kan het maar terug beter gaan. Als troost kreeg ik een zoete, sappige duim toegestuurd. Leuk hé!

Knuffel, knuffel, knuffel!

Startschot

Het laatste startschot is gegeven. Nu nog 3 ritten tot de eindmeet. De bloemenmeisjes stonden langs de weg, enkel nog de kussen wachten me op! Ik hoef geen podiumplaats, enkel een goeie aankomst.

Vandaag is de chemo verlopen zoals de vorige keren, dus goed zoals verwacht.  Het was er enkel zeer druk. Bij momenten waren we met 5 op de kamer. Gelukkig niet allemaal voor een volledige dag. Zelf bleef ik tot de laatste, niet dat ik de gebruikelijke afsluiter van andere feestjes ben.
Marleen, ex-collega van de tijd van toen (lees advokatentijd) was ook terug van de partij.
Velen komen om de 2 weken terug, vandaar een iets kortere behandeling. Iedere kanker wordt anders behandeld natuurlijk. Ik vang toch op dat de meesten de chemo relatief goed verdragen, dit is toch een grote vooruitgang.
Mij wachten nu een paar 'mottige' dagen, maar je hoort me niet klagen.
Volgende keer zal ik het hebben over de voorlaatste ... dat klinkt al beter hé.
Zo, dat was het dan weer ...

Vele lieve groeten en kusjes,
Marleen

Blij, blij, blij ....

Klappen in de handjes, blij, blij, blij.... Thiebe die was jarig en dat vierden wij!
Zondag was hier (wegens een bouwwerf thuis) het verjaardagsfeestje van onze kleine kapoen. Reeds 1 kaarsje op zijn taart en sinds verleden week ook 1 tandje in zijn mondje.
Lekkere taart hoor, maar Thiebe wilde er niet van proeven, neefje Emile des te meer.

Ik heb echt genoten van die twee kleine pagadders. Chocolade overal ... maar daar maken we ons niet druk om, integendeel, we hebben 'smakelijk' gelachen.

Morgen terug andere koek. De start van een nieuw hoofdstuk in mijn strijd. De laatste obstakels op weg naar een 'happy end'.
Het zal straks gedaan zijn met chocoladetaart en al dat lekkers. Mijn weegschaal begint te protesteren.  Begin februari zeiden de dokters en verpleegkundigen me: 'Nu niet aan je dieet denken en alles eten waar je zin in hebt. Zin in een taartje? Wel dan eet je een taartje.'
Jongens, zoiets mag je me nooit meer zeggen hoor. Ik heb altijd zin in een taartje of zoiets.
Maar daar ga ik me ook geen extra zorgen over maken.

Allez, dat zal 't weer zijn voor vandaag en morgen zijn we er misschien terug met meer nieuws.

Wordt vervolgd ....

Dikke knuffel allemaal!
Marleen

Hallo terug!

Hallo, het werd tijd om nog eens iets van me te laten horen, denk je niet?

Alles verloopt nog altijd prima, ik voel me goed en iedereen zegt ook dat ik er goed uitzie. Behalve die ambetante verkoudheid waarmee ik enkele dagen opgescheept ben. 's Nachts keelpijn en tijdens de dag hoesten. Daar ben ik niet zo happy mee en mijn buik allerminst. Ik hou hem wel wat in bedwang bij iedere opkomende abrupte luchtverplaatsing, maar het schokeffect doet er geen goed aan. Gelukkig had ik dit 2 weken geleden niet.

Vandaag had ik een afspraak bij de oncologe ivm het verder verloop. Woensdag de 27ste start ik aan mijn 3 laatste chemokuren. Zelfde product, zelfde frequentie, om de 3 weken dus. Nu wordt het aftellen. Mijn haar begint nu juist aan een soort prille lentegroei, het zal snel weer omslaan in vallende herfst-haartjes.
Er wordt ook nog een afspraak geregeld met een prof van het Uz Gent voor bloedafname ivm genetische erfelijkheid.  Hopelijk ben ik geen drager van dat gen.

Gisteren brandde ik mijn eerste 'Dank' kaars in het kapelletje in Meulebeke.  Amaai,  volk dat er daar was! Mei-maand = Mariamaand zal er wel voor iets tussen zitten.

Voila, dat zullen zowat de laatste nieuwtjes zijn.
Nog vele groetjes en hopelijk wat beter weer, nu is 't gene vetten.
Dikke kussen en tot later,
Marleen

Lieve kaartjes

Dank u wel lieve vrienden voor de talrijke kaartjes die me een riem onder het hart staken.
Speciaal vandaag bedankt collega's van de dienst Bz en Dispo en bedankt Ann en Hilde.
Ik zou jullie allen een flinke kus willen geven, het zal een kushandje worden. Morgen om halftien passeert het in Roeselare. Vang hem op hé!

Saluutjes en tot een volgende!
Lieve groetjes,  Marleen

Rust!

Vandaag ben ik moe, meer dan de vorige dagen. Misschien moet ik wat meer rusten. Gisteren gingen we nog vóór de kippen op stok, nog vóór 21 uur. Dat zou toch moeten volstaan.
Deze  voormiddag gingen de rest van de nietjes eruit en mijn rits kan zich stillekens aan terug herstellen.

Ik heb jullie nog niet verteld dat ik me verleden week eens extra verwend heb met een mooi, maar eigenlijk te duur cadeau. Maar wat is geld als je er niet meer bent. Ik heb iets te vieren en deed mezelf een Thermomix cadeau. Zot zijn doet geen zeer!
Hieronder een foto van het hebbeding en het eerste wat het opgebracht heeft.

Vanaf heden zullen jullie het nu en dan eens zonder mijn blog moeten doen, het zal afhangen van eventuele nieuwtjes. Ik kan hier toch moeilijk elke dag dezelfde litanie plaatsen, zo van ... het gaat goed , of ik ben moe, of vandaag deed ik dit of dat ... . Het moet nog wat boeiend blijven.

Nu en dan komt er een update van het verder verloop. Volgende maandag heb ik afspraak met de oncologe en zal ik meer vernemen over de geplande chemo-kuren.

Het zal afkicken worden van de blog, maar ik beloof wel nog verder contact.
Mailtjes, smsjes, bezoekjes blijven meer dan welkom. Jullie hebben hoogstwaarschijnlijk meer te vertellen dan ik.

Ik ben zeer vereerd dat ik zoveel volgers had en kom nu en dan nog eens piepen hé.
We gaan het glas nog eens heffen op de goeie afloop van het grootste deel van deze reis. Ik ben nog niet aan de eindmeet en reken nog steeds op jullie steun. Het volgend traject zal hopelijk wat makkelijker gaan, dus een praatje onderweg is aangenaam.

Vele lieve groetjes, dikke kussen en een supergrote knuffel!

Marleen

Moederdag

Het was een superleuke moederdag vandaag. De mooiste sinds jaren. Daar hebben verschillende zaken toe bijgedragen.  Eerst en vooral zijn er 2 kleine deugnietjes bijgekomen. Al was Thiebe later in de namiddag een beetje truntig en moest hij zelfs overgeven. Hopelijk is het niet erg.
Emile was super welgezind en goedlachs zoals we hem kennen.
En onze Louis, die heeft een nieuwe hobby. Onkruid wieden! Geen van beide jonge papa's had daar zin in zo op een mooie zondag namiddag,  terwijl de koers hier voor de deur passeerde, de 'Giro van de Kapelhoek'. Dus heeft opa de taak maar op zich genomen. Het is tenslotte onze tuin en eigenlijk heeft opa daar evenveel van genoten als van het voetballen hoor. Louis is echt een groene jongen!
Een tweede reden voor deze superdag is natuurlijk het besef dat er normaal gezien nog vele zullen volgen. Ik weet eigenlijk niet wat we gevierd hebben? Moederdag of de eerste dag samen vol zon na een bewolkte periode van 3 maanden.

Bedankt voor deze mooie dag papa, Evelien, Valerie, Henk, Claude,  Louis, Thiebe en Emile! Bedankt ook natuurlijk voor het mooi cadeau!
Love you!

Leven

Jackpot

Weten jullie hoe het voelt de jackpot te winnen? Kennen jullie de euforie na het winnen van die grote pot bij de lotto? Wij ook niet. Of toch? Dit beleef je waarschijnlijk ook op deze manier. Je moet het telkens herhalen om het zelf te geloven. Je wilt het zwart/wit op papier en het dringt druppelsgewijs binnen.
Vandaag kregen we antwoord op de vraag van 1 miljoen: "Was er nog iets van kankercellen aanwezig in alle onderdelen die ze verleden week woensdag verwijderd hebben?" Na microscopisch onderzoek bleek alles tumorvrij. Ongelooflijk!
Bestaan er mirakels? Ik vroeg een kopie van het laboverslag voor het geval ik wakker wordt en twijfel aan deze droom. Ja, dit is een mirakel!

Collega's,  ik heb ook nog droevig nieuws te melden. Ik denk er sterk aan van job te veranderen. Ik betwijfel of ik geen bloemenzaak zou starten. Jullie treffen enige schuld.
Grapje!
Zie hieronder de nieuwste aanwinsten in mijn zaak.

Geniet van dit zonnig weekend allemaal en denk eraan "Mooi, 't leven is mooi!"

Dikke kus! 

Warmte!

Wat op 7 februari een zeer agressieve eierstokkanker type 3 leek, is nu juist 3 maand later verdwenen als sneeuw voor de zon!
Niet moeilijk met al die warmte waarmee ik omgeven werd toch?

Ik kan het niet genoeg zeggen:

Duizend maal dank!

ook voor de kaarsjes waar ik geen foto van kreeg en dat zijn er nog heel wat!

of gewoon ook om mij te steunen en aan mij te denken.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Berg

Onderstaande tekst vond ik onlangs op het net. Ik vond hem prachtig en nu perfect op mij van toepassing. Zo'n schrijftalent bezit is wel niet.

Berg:

"Je kan niet langs me heen,
want ik ben  heel gemeen"
"Je hebt geen kracht om mij te beklimmen,
je bent veel te zwak om me te bedwingen"

Boos door deze hindernis
weer op mijn weg gekomen
zei ik, deze keer laat ik me
echt niet verstoren.

En kijkend in het rond
of ik een werktuig vond,
zag ik een vreemdeling staan.
Hij keek me lachend aan.

"Lach mijn kind tegen de berg,
dan wordt hij klein als een dwerg.
Je kan dan zo je weg weer gaan
en de  berg zal er niet meer staan".

Nog vol angst maar met een lach
ben ik dapper doorgegaan
En waar die berg heeft gestaan,
is nu alleen een lange laan.


Prachtig niet?

Nog een goeienacht en sweet dreams!
Marleen

Surprise! Verrassing!

Surprise! Surprise? Misschien voor de meeste volgers niet meer, want ik heb het al veelvuldig rond ge-sms' t. IK BEN THUIS .... JA THUIS ... dat is niet waar mijn Stella staat, maar waar mijn hart ligt.

De reacties gingen van ... meende gij dat, wow, super, fantastisch, onvoorstelbaar!
Anderen vinden mij eerder een 'specialeke'. Ben ik ook hoor! Luc zei eveneens: 'Gie zie mie der eentje weie!'
Wat moest ik daar nog doen? De wondverzorging en enkele dagen een spuitje tegen flebitis kunnen thuis ook. Dafalgan kan ik nog zelf uit het doosje halen en hoeven niet in zo'n plastiek potteke.
Vrijdag efkens terug om de helft van de nietjes te verwijderen. Dat zijn er nogal wat, ik zou ze eens moeten tellen.
Iedereen (inclusief mezelf) op die manier verrassen is toch niet erg hé. Het is inderdaad snel gegaan, ik ben nog geen week geopereerd (6dg).
Men zou zich bijna schamen voor zo'n verloop. Het zou me niet verbazen dat er zijn die gaan denken dat ik overdreven heb vooraf. Maar geen enkel woord of gevoel van angst was gefantaseerd. Wij hebben bange uren beleefd. Het is gewoon een wonder.

Dit zal ik nu toch niet meer kunnen overtreffen en ge moet geen straffere dingen meer verwachten. Als ik jullie kom vertellen dat ik zwanger ben, dan mag je zeggen: Ge zwanst!

Vele fantastische, super lieve groetjes uit Koolskamp,
Marleen

Dichter bij huis

Bye Uza, bedankt voor de goeie zorgen!  Florian you're the best!

Hello Az Delta.

Het is nu 16.30 uur, eindelijk kan ik de blijde intrede doen in mijn nieuwe bedstee voor de komende dagen.  Wat was me dat weer! E jongn ambulancier kwam me in 't stad Antwaarpe ophalen vanuit het verre Ieper è net.  Die jongen vond zijn weg niet en was anderhalfuur telaat. Eindelijk gearriveerd, was hij dan nog op zoek naar zijn patiënt in de kamer ernaast. Ochere toch.

Wederom 'a room with a view'. Ik kijk uit op dat parkingske dat ze aan 't aanleggen zijn voor 't ocmw (kamer 264 blok?). Hier geen olifantjes dus, geen roze maar ook geen rode en witte. Ik ben blij hier terug te zijn, de bediening in mijn vorig hotel was prima,  maar toch... Ik voel me al direct thuis, ik hoor ze hiernaast in t plat Roeseloars keuvelen over patatjes bruneren enz.

Valerie, Claude, Kyara, Lobke en Thiebe kwamen daarstraks opa zee ophalen. Die zal content zijn vannacht in zijn eigen bed te slapen en morgen terug zijn geliefde kinesiste op te zoeken. Het zal nodig zijn om terug wat te trainen. Wees gerust training zal hij krijgen als ik eens terug @ home ben. Eten maken, strijken, poetsen, ... hij zal zich kunnen uitleven. Of doe ik beter toch beroep op zorghulp?

Nog een paar ( = normaal 2 toch, hier tellen ze waarschijnlijk op een andere manier) daagjes hier en dan riebedebie!

Zie ik er goed uit? 

Ik vind van wel, al zeg ik het zelf!
Daaaag! XXXX

Feest

'T Is feest vandaag! Feestje voor Kyara haar H Vormsel waar we spijtig genoeg niet bij kunnen zijn. Maar ook hier een beetje feest, niet omdat ik voor de eerste keer een warme maaltijd kreeg. Voor het eten een 2, voor sfeer en gezelligheid een dikke 10 zou men zeggen in 'komen eten'.
Feest omdat ik morgen terug naar het midden van West-Vloandren afreis, feest na het telefoontje van dr Watty deze morgen. Een wonder is geschied zou ik zeggen. Zulke resultaten voor/na heeft ze nooit eerder meegemaakt.  Ook de professor en zijn equipe niet. Benieuwd nog naar de resultaten van het labo. De operatie zou 'slechts' 3 uur geduurd hebben tov 6 à 8 uur eerder gepland.
Mijn herstel en mijn pijn evolueren ook meer dan naar behoren.
Al die kaarsjes en duimen hebben daartoe bijgedragen, wees er maar zeker van!
Mijn verblijf in het ziekenhuis van Roeselare zal vermoedelijk van korte duur zijn. Tegen moederdag thuis, zou ik dat toch kunnen waarmaken? Dit had ik niet durven dromen.

Om te eindigen nog een kiekje

 van het feestvarken van vandaag

 (met Thiebe op de schoot) 

samen met broer en zus. 

Nog een fijne zondagavond en ik blaas een flinke zoen jullie richting uit!   X

H Vormsel

Ik had het voorspeld,  het H Vormsel van Kyara zou aan mijn neus voorbijgaan. Om 17.00 uur deze namiddag is het te doen. Jammer, ik had sateliet-tv gevraagd, maar dat kon niet. Kortemark ligt op de overkant van de parking hier en 't was te ver, tant pis.
Dat meiske zal zonder mijn aanwezigheid ook wel gevormd worden zeker? Nu al dikke proficiat Kyara en ik denk aan je!
En nu nog wat verder uitweiden over de patiënt in kamer 323... Alles verloopt naar wens, ik heb bijna geen pijn en daarom beslisten ze de epidurale op 'proefstop' te zetten. Ze blijft nog efkens op haar plaats,  maar spuit niet meer dus. Ik krijg wel nog paracetamol en indien nodig contramal via infuus. Die pomp moet er wel af vóór maandag,  anders kan ik niet afzakken naar het huisfront. 't Zal wel lukken zulle!
20.00 uur: joepie, de pijnpomp is verwijderd en morgenvroeg de blaassonde. Kwestie van geen accidentjes te hebben vannacht.  Ge weet maar nooit met die oudjes.
Vanavond vroeg ik nog een andere buikband. Een maatje groter want jullie weten dat ik geen catwalk-maten heb. Ik moet die 6 weken dragen en die zit nu heel wat comfortabelder.
Het personeel is hier supervriendelijk! Over de vampieren zal ik niet verder uitweiden, want die lezen mee. Ge weet maar nooit ... om middernacht brrr!
Vanavond nog een andere verpleegster ontmoet, zo lief, ze komt gelijk uit een reclamespotje en zou je vanalles kunnen aansmeren.

Ziezo, ik heb niet te klagen hé, alles verloopt goed en er wordt uitstekend voor me gezorgd. Luc zal uit zijn sloffen moeten schieten om dat te evenaren eens 'at home'. Hij doet zij  best hoor.


Slaap zacht allemaal en ik hou het licht in elk geval aan!
Dikke knuffels, Marleen.

Hiernaast nog een fotoke van de communicant.

Oei, verkeerde foto! Misschien morgen?

Een brief uit Antwerpen

14:00 uur. Ik ben in blijde verwachting van een toastje. Ik kreeg zopas mij eerste slokje water sinds dinsdag. Waar een mens al content mee is. De professor kwam juist langs. Alles verloopt goed en de  geplande terugkeer naar de West- Vloandres gaat door op maandag.
Ai, de vampieren (zo noemen ze zichzelf) zijn terug. Terug bloedafname door die jongemannen waarvan eerder sprake, ge weet wel 'die mooie ogen'. Straks krijg ik extra bloed toegediend. Ik heb er trouwens al veel gegeven en nu krijg er ne keer terug zè.
Ik heb wat bloedarmoede en de dokter benadrukte nog eens :'Ja mevrouw, je bent een ernstig zieke patiënte en hebt ook een zware operatie achter de rug'. Voetjes terug op de grond, verleden week dacht ik al goed en wel genezen te zijn.
A propos de toastjes met confituur waren waarschijnlijk bereid door Sergio H, zo gesmaakt hebben ze mij.
Straks krijg ik nog bezoek van mijn 2 schetebezen Louis en Emile en de papa en mama natuurlijk. Ik kijk er al naar uit.
Het zien van de 2 kleine snoetjes deed deugd. Ik kreeg terug een mooi kunstwerkje van Louis.
Als avondmaal at ik nog een yoghurtje. Het smaakte, alhoewel ik het beter aan Louis had gegeven.  Het was al teveel. Ik voel me een beetje ongemakkelijk.

Ik ben nu moe en ga terug rusten.
Slaapwel,
Zzzzzzzzzzzzzzzzzz Marleen