Duimen

Hoi allemaal, bedankt voor de vele mailtjes en smsjes vandaag. Al die duimen gaan dat goed doen morgen. Het is fijn om zoveel steun te krijgen zulle, ge kunt dat niet geloven wat dat doet. Ook de kaartjes die ik deze week nog kreeg, raken me veel meer dan met Kerst. Dan vind je dat zo logisch. Niks is nu nog logisch voor me.

Vele kussen, Marleen

Zeg het met bloemen

Zondagse mijmeringen

Gelukkige mensen zijn niet diegenen die het meest hebben,  maar diegenen die het meest 'dank je wel' kunnen zeggen.

Dank je wel Rita en Wilfried voor de gezellige zondag namiddag!
Tweemaal per jaar gaan we samen met vrienden lekker eten, maar vooral genieten van een leuke namiddag samen aan tafel. Wat begon met een pannenkoek of een wafel toen we onze verjaardagen vierden als kind, is ondertussen evenredig met ons volume uitgegroeid tot een uitgebreid menu in één of ander restaurantje.
Telkens wordt er gestart met een toast op de jarige en is het een cliché dat we er bij zeggen 'Hopelijk kunnen we dit nog vele jaren doen'. Dit jaar heb ik toch wat meer stilgestaan bij die woorden. Je spreekt ze uit en beseft maar half hoe belangrijk deze zijn, tot het harde realiteit wordt. Ik heb alvast besloten om vanaf nu deze namiddagen af te sluiten met 'Dank je wel dat we dit maar weer gehad hebben'.

Morgen start er voor jullie een nieuwe werkweek, voor mij is het woensdag opnieuw chemo-dag. Of het begin van mijn derde etappe van deze reis. Bijna halfweg. De grootste col komt halfweg, dat zal de operatie worden. Met al jullie duimen in de rug, zal ik daar wel over raken en ik weet na elke klim komt er een afdaling. Dan zal ik genieten van het landschap en jullie zwaaiende handjes langs de weg. Waar zijn die handjes?
To be continued ....
Marleen

Kleinkinderen

Onze kleinkinderen geven ons 
liefde en geluk ....

elke dag!

Gisteren efkens ge-thiebe-sit en vanavond geskypet (hoe schrijf je dat) met Louis en Emile.      Me happy!

Geluk

Alleen die mensen zijn echt gelukkig 

die nog van het landschap genieten

op het ogenblik dat ze met

een omweg opgezadeld worden.

Groetjes

Goedenavond, weeral niets te vertellen vandaag, of toch?
Weer een dag voorbij en bijna weekend. Op het einde van de week denk ik telkens,  ik wilde dat nog doen en dat ... Ik wil eerst en vooral mijn kleerkast uitmesten. Ik ben er al aan begonnen (zo'n 5 grote zakken), maar nog een hele lijdensweg te gaan. Wie mij kent,  weet dat dit heel veel pijn doet, iets moeten weggooien.  Ik zal er nog wel enkele dagen over doen, want ik doe het enkel als ik er veel in heb.
Waar ik meer van geniet, dat is zoals deze namiddag van het bezoek. Een hele namiddag wat bijkletsen over vanalles en nog wat en de gasten verwennen met een gebakje of een chocoladesnoepje, daar zie ik nooit tegenop. Zolang ik maar een babbeltje kan slaan voel ik me goed.Tenslotte werd ik ook weer verwend met een leuk lentestukje.
Zie wel hé, als ik begin, weet ik toch iets te vertellen. Interessant of niet? Jullie weten nu toch weer hoe ik het maak, nietwaar?
Saluutjes en misschien tot morgen met meer geleuter. XXX

Klein maar fijn

Ooievaar

Al die verhaaltjes  vanwaar de kindjes vandaan komen begin ik nu toch wel in twijfel te trekken. Mijn ma vertelde me, toen ik oud genoeg was natuurlijk,  denk zo 18 jaar - dat zal het geweest zijn - dat ik in het stedelijk moederhuis van Roeselare geboren ben. Mijn vader zaliger beweerde altijd  dat ik al lachend gemaakt werd. Awel ik geloof het niet meer. Uit de bloemkolen kom ik zeker niet, want ik was wel een stuk boven  de dertig toen ik die begon lekker te vinden, dus.
Ik ben met de ooievaar gebracht, daar ben ik nu vrij zeker van. Ik draag ook afdoende bewijzen in mijn nek. Nu pas, na meer dan 57 jaar ontdekte ik de ooievaarsbeet achteraan ter hoogte van mijn haarlijn. Ze had zich steeds verscholen achter een flinke haardos, maar nu is ze duidelijk zichbaar. Gelukkig heeft deze mooie witte vogel mij niet laten vallen, moet een krachtig beestje geweest zijn. Wie weet waar was ik dan geland?

Ah ja, Thiebeke is vanavond hier geland voor anderhalf uur, ik heb ervan genoten.

Dat was vandaag ne keer een verhaaltje over de bloemetjes en de bijtjes en heb ik jullie verwachtingen ingelost. Het is niet altijd makkelijk om elke dag iets neer te pennen hoor!
Tot morgen, vele groetjes, Marleen

Collega's

Heb ik het niet getroffen zeg, zo'n fijne collega's!
Vandaag moest ik in 't stad zijn en ik kon het weer niet laten een bezoekje aan de collega's te brengen. Groot was mijn ontgoocheling toen ik ze niet terug vond achter de eerste deur rechts (nvdr. daar bevindt zich de cafetaria). Voor buitenstaanders,  ik had mijn bezoek qua timing bewust gepland, kwestie van veel vliegen in  één klap te treffen. Vergadering! Ook goed getroffen dan. Efkens storen dacht ik, chefke zal dat wel niet kwalijk nemen toch? De versgebakken wafeltjes van deze morgen maakten waarschijnlijk de vergadering wat beter verteerbaar.
Ik werd zoals altijd met veel enthousiasme ontvangen, ook in de andere diensten. Van hen krijg ik eveens regelmatig reactie en steun.
Zoals overal onder collega's verloopt het hier niet altijd zonder de nodige botsingen, maar ge ziet, op momenten dat ge ze nodig hebt, zijn ze er wel voor je!

Jullie zijn een superteam Wb Roeselare!!!

HET tafeltje

Kiek ne keer hier ze, daar ze .....

Het bewuste tafeltje heeft 3 en een halve maand na de "feiten" toch zijn plaatsje gekregen. Gemaakt van recyclagemateriaal, maar toch heeft het letterlijk bloed, zweet en tranen (en vingers) gekost. En zeg ne keer da 't goe gelukt is. Merci ventje voor zoveel inzet. 

(Hij heeft al gevraagd wat hij nu ne keer zou kunnen maken ... iemand een idee?)

Geniet nog van de rust van de rest van t weekend, want morgen is er terug een nieuwe werkweek. Klinkt wat cynisch geloof ik ...

Sorry, love you all zulle!

Geen nieuws, goed nieuws

Geen nieuws,  goed nieuws had de dokter gisteren gezegd na het aftappen van mijn bloedstaal. Ik heb geen telefoontje gekregen, dus alles zal goed zijn zeker?
Vandaag ben ik ook minder moe dan gisteren, een logisch gevolg van een betere nachtrust.

Ik zei steeds - alles heeft een positieve kant - dus is er ook een goede zaak  aan al die ellende. Mensen met wie het kontakt wat verwaterd was, nemen de draad terug op en komen zelfs op bezoek. (Vind ik leuk!) Tju, dat ik hier nu niet weet hoe ik zo'n duimpje moet plaatsen.
En gisteren zeg, zo ne cirque over die zonsverduistering.  Er is hier elke avond maansverduistering als ik mijn grijze coupe inruil voor mijn blauw mutske! Ik hoop dat jullie tegen een grapje kunnen hé. Lachen is gezond toch!

Zeg, geniet nog van jullie zaterdagavond en morgen gezond weer op!

Dag 10 weeral

Het is gelukt, mijn cakejes hebben gesmaakt. Aldus de goedkeuring van mijn bezoek deze namiddag. We hebben geruild, en dit tegen lekkere paaseitjes van chocolaterie Van Parijs uit Roeselare. Ze zeggen dan ... je bent van Roeselare als je .... waarschijnlijk moet dat hier eerder klinken als ge de brouwerij Rodenbach of zo kent. Ik ben geen kenner, zeg maar leek als het op streekbieren aankomt, maar ik mag me ontegensprekelijk specialist terzake noemen als het over chocolade en aanverwanten gaat.
Lekker, aijaijai mijn lijn!

Het was terug dag 10 vandaag. De huisarts kwam dus langs om een tubeke van mijn "rood" - ja dat was de kleur, geen blauw - bloed op te sturen ter controle van mijn witte en rode celletjes. Ben nog in verwachting van de resultaten.  Ik was wel moe vandaag, dus benieuwd.
Ik haat het dat wel dat ik zo extra voorzichtig moet zijn om geen besmettingen op te lopen en ik haat het nog meer dat alle plaagjes deze winter zolang blijven aanslepen. Alles hangt daarvan af. Vooral de ontmoetingen met mijn kleinkindjes lopen daardoor in het honderd. Laat de zon maar komen, de maan heeft het spelletje verstoppertje spelen gestaakt voor enkele jaren. Wij willen zon, wij willen zon, wij willen .... !
Voila, genoeg gezeverd, morgen beter ....
Groetjes uit Koolskamp!

Verwacht bezoek

Normaal gezien zou het vandaag een drukke dag worden. Deze voormiddag zou mijn allerliefste neef langskomen. Reeds 2 keer verplaatst en nu was hij wel ziek zeker. Na de eerste chemo had hij tanteke ook al komen oppeppen, maar deze keer wil het maar niet lukken. In de namiddag was er opnieuw visite gepland, ook ziek!  Natuurlijk is het beter dat ik met geen virussen of andere vieze beestjes in aanraking kom, maar ik vond het spijtig. Ik had deze morgen vroeg al cakejes gebakken en die mijn baksels al geproefd heeft, kan vertellen dat die zowel in de voor- of namiddag smaken. Dus, wie zich geroepen voelt, steeds welgekomen hé, ze zitten goed bewaard in een Tupperwaredoos. (Oei, sluikreclame)
En  Ivan en Sofie, niet getreurd, volgende week bak ik wel wat anders, zolang ik me maar goed voel ...
Tot morgen of tot op de koffie hé!

Glimlach

De glimlach van een kind doet je beseffen dat je leeft!

Bezoek

Het slechtste is duidelijk terug achter de rug. Ik voel me zeer goed, toch gezien de omstandigheden.  Deze namiddag kreeg ik bezoek van 2 woensdagweightwatchersavond vriendinnen. Bedankt voor het mooi boeket. Heb vanmiddag een snelklaar appeltaart gebakken om de koffieklets wat zoeter te maken. Ah ja, zij moeten ervoor zorgen dat ik straks als ik terug naar de bijeenkomsten ga, nog bekende gezichten tegenkom. Dus, niet te snel afvallen hé dames!
De postbode bezorgde me terug een lief kaartje, straks wordt de kast nog te klein.
Oei, vijf uur en we hebben nog niets om de afbakbroodjes mee te beleggen vanavond. Normaliter neem ik mijn grote zwarte ros van stal en rij ik onbeschaamd voor zoveel luiheid 300 meter verder naar de plaatselijke beenhouwer. Nu deed ik dit te voet en genoot ik met volle teugen van de stralende zon. Onderweg nog een bezoekje gebracht aan een lotgenoot. Ze was blij me te zien en we hadden een gemeenschappelijk onderwerp hé. Bleek ook dat ze vandaag een tablet gekregen had via een abonnement op de krant, maar kan er niet mee werken. Dus, terug werk voor de boeg! Zo kan ik nog iets zinnigs doen voor een ander. Iedereen content.
Seniorfocus was juist aan de lijn met Luc toen ik terug thuis arriveerde. Gelukkig, stel je voor, zo aan iedere straatlantaarn van Ardooie en omgeving een selfie van mij? Brrr, ik mag er niet aan denken.
Allez, hopelijk kwam er bij sommigen onder jullie toch een glimlachje tevoorschijn, wat mijn bedoeling steeds is en kunnen jullie er weer tegen tot morgen. Ondergetekende alvast wel.
Groetjes, Marleen

Tevreden

Goe bezig vandaag, al zeg ik het zelf. Ik heb 3 kippen, 500 gr gehakt en 1 kg champignons omgetoverd tot een grote kom vol-au-vent, die zal dienstdoen op slechtere dagen. Normaal gezien maak ik die  altijd  op het moment zelf, maar ik heb onlangs mijn lesje geleerd. Na mijn 1ste chemo had ik daar zin in  (dacht ik toch) en wegens niet goed in mijn vel en toevallig in de Colruyt, bracht ik er eenmalig daar mee. Awel, niet te vreten, bah!
Ik heb ook nog wat papieren in orde gebracht,  want met 2 invaliden in huis moet men zijn kopke erbij houden.
Daarna heb ik nog mijn wasmand gehalveerd. De mand zelf niet natuurlijk. Ben content van mijn maandag.
Mijn geestelijke toestand heeft nu en dan nog een moment van zwakte. Ik hoor het jullie al zeggen, had zij dat vroeger ook niet? Jullie zullen het dan wel over andere zwaktes hebben denk ik. De steeds positieve ikke is bijna terug en maar goed ook.
Vandaag kwam mijn lieve buurvrouw Frieda nog eens langs en zei: "Ge ziet er goed uit en je haar is nog altijd mooi, amaai". Ik heb dan toch maar opgebiecht dat het mijn nepcoupe is. Ze was verrast.
Voila en nu op naar een zonnige en deugddoende dinsdag!
Groetjes, Marleen

Nieuwe aanpak

Allez, ik heb zo van die acrobaten-toeren uitgehaald en mezelf een schop tegen mijn kont gegeven vanavond. Kom op meid, krijg ik regelmatig te horen en het is nog waar ook.
Ik heb vorige nacht ook veel en goed geslapen,  het eten lukt terug beter, enkel beginnen vele gerechten meer en meer naar metaal te smaken. Het ijzertekort, waar ik vroeger soms mee te kampen had, zal van de baan zijn geloof ik.
Thiebeke is hier juist vertrokken en dat geeft je een extra boost. Voor alle duidelijkheid, de papa en mama waren ook mee hoor.
Als ik het mag geloven wordt het morgen terug mooi weer, dus laat de zon in je hart ....
Ik wil afronden met een stukje uit de tekst van dit liedje van Willy Somers, niet dat ik fan ben, maar ik vind het gewoon een mooie tekst.

Het strand , de zee, de volle maan
De hemel waar de sterren staan.
Oh het lijkt zo gewoon maar het is toch een wonder.
En ben je soms niet goed gezind
denk aan de glimlach van een kind.
Ja dat maakt je weer blij
ja dat maakt je weer vrolijk.
Het leven gaat zo snel voorbij,
dat geldt voor jou maar ook voor mij...

Vele, vele groetjes en bedankt voor jullie steun! Xxx

Dag 4 - episode 2

Sorry mensen, geen leuk of spannend verhaaltje vandaag. Ik ben niet echt in de mood. Ongeveer hetzelfde als drie weken geleden, geen zin eten, moe ... Zo hier en daar voel ik kleine pijnscheutjes, waarbij ik me afvraag waar die vandaan komen. Had ook een dipje deze morgen. Slechte nacht gehad. Zie, ik ben ook niet altijd even sterk, maar morgen moet het beter zijn. Dus, ik zal hier maar stoppen, want ik wil hier vooral positieve dingen neerpennen en het aangenaam om lezen houden.
Nog een goeie zaterdagavond, doei!

Liefde is ....

Waarschijnlijk is "liefde"  hier toch wel een beetje te hoog gegrepen. Maar ik voel me zo geliefd. Deze middag kreeg ik terug enkele deugddoende knuffels, een doos chocolaatjes en een heel lieve kaart uit onverwachte hoek. Soms denk ik, waaraan heb ik dat verdiend? Maar evenzo komt dezelfde vraag bij me op als ik denk aan die f****** kanker.
Ik val in herhaling,  maar het is dank zij deze lieve attenties dat ik de moed en kracht vind om hier elke dag enkele woordjes neer te pennen. "Familie" of "thuis" waren al lang van de kijkbuis (klinkt beter dan smart-tv) verdwenen, ware het niet dat ze dagelijks nog zoveel kijkers hebben, hé.
Momenteel geniet ik van een beetje rust met zicht op zee en wat mooie muziek op de radio. Zalig weertje, deze voormiddag reeds een wandeling van zo'n 5 km gemaakt hoor. Dat was voldoende voor vandaag. De moeheid steekt zijn kop op na al dat lekkers van woensdag.
Luc is in zijn eentje wat gaan fietsen, ik voel me een beetje schuldig. Normaal gezien, zou dit nu een gezellig fietstochtje worden met zijn tweetjes met het obligatoir terrasje erbij. Het loopt nu eenmaal anders. Ik overdrijf, want normaal gezien zat ik nu nog achter mijn bureau in een zogezegd saai kantoor, dat kantoor dat ik nu oh zo mis.
Na de jaarlijkse vergadering hier morgen keren we terug naar 't binnenland. Indien mogelijk plannen we nog efkens een bezoekje aan het nageslacht. Ik zou graag hun snoetjes zien na een weekje sneeuwvakantie in La douce France. Louis zal weer een spraakwaterval zijn .... oma, opa ... dit en dat en zo veel meer en ... wil je wat met me spelen? Schattig niet?
Daarvan genieten, dat moeten we doen! En dat doen we!

Gisteren

Hoi, ik voel me goed vandaag, in elk geval beter dan de vorige keer toen ik nog in de nasleep van die griep zat. Heb wat kleine karweitjes gedaan zoals was en die natuurlijk ook buiten opgehangen. Zo'n mooi weer! Een restje uit de wasmand nog gestreken zodat er terug plaats was voor de volgende. Het minder zin in eten steekt ook terug zijn kop op, maar ook in veel mindere mate dan de vorige keer. Ondertussen weet ik welke dingen ik beter niet en welke wel klaarmaak. Een vb. Koude groenten smaken beter dan warme, en blijkbaar is het typisch dat warme voedingsmiddelen meestal wat minder in de smaak vallen.
Nu nog efkens een terugblik op gisteren ...
Ingeschreven aan de balie ... oei, zegt de onthaalbediende, ze verwachten je wel, maar ik vind geen kamernummer terug. Telefoontje gepleegd en het bleek kamer 1 en niet op de gang, oef. Ik loop voorbij kamer 1 om me daar ook te rapporteren op de verpleegpost en merk ondertussen op dat beide bedden reeds bezet of beter belegd waren. Toch werd het deze kamer en is dit  blijkbaar evident dat een 2 persoonskamer door 3 of 4 personen bemand of bevrouwd wordt. Er staat nog een comfortabele relaxzetel, dus deze in beslag genomen. Vorige keren: kijkoperatie, port-a-cath, 1ste chemo kreeg ik telkens een 1-persoonssuite toegewezen. Maar ja, als je de krant van gisteren er op nagelezen hebt, ben je niet verwonderd. 107 Vlamingen per dag krijgen zo'n kaakslag. Er is wel meer hoop op genezing,  dit ga ik er toch vlug bij vermelden. Hun infrastructuur zal niet meer aangepast zijn zeker?
Mo, wie we daar hebben, Marleen! Marleen, mijn ex-collega van mijn kort intermezzo bij de advokaat (1989) was één van mijn kamergenotes. Zij is daar jammer genoeg al nen habitué. De andere dame, daar aanwezig sloeg ook wel graag een praatje. Zo zaten we vlug in de koetenanties. Gauw bleek dat het gezelschap van Luc, om mijn eenzaamheid te verdrijven, overbodig was.
Ge ziet de wereld is klein hé en wij nog kleiner.
Morgen wordt het een mooie dag, als mij toestand het toelaat ga ik toch een wandeling maken hoor!
Groetjes!

Welness

3 weken geleden kreeg ik een tegoedbon voor een dagje welness. Afspraak vandaag. Jaja, wat dachten jullie wel? Ik ga het ne keer in geuren en kleuren vertellen.
Bloedafname staat als eerste op het programma.  Dit om te zien of ik voldoe aan alle gestelde criteria om mijn dagverblijf te verantwoorden.
Daarna genoten van een gezichtsmassage, gevolgd door een gelaatsverzorging. Dit alles dankzij de vrijwillige bijdrage van Roos. Zalig! Dank u Roos!

Ah, ze zijn er met mijn aperitief (baxtertje tegen misselijkhied), vergezeld van 2 piepkleine amuses (pilletjes tegen allergische reacties). Tijd voor het voorgerecht. Heb niet te kiezen van de kaart, enkel dagmenu beschikbaar (nog een baxtertje tegen allergische reacties).
Elve en twintig, tid voe een pinte ... zeggen ze, maar 't is al tijd voor het hoofdgerecht.
Ik doe er 3 uur over en dan zeggen dat ik ne rappe eter ben.
Na een kwartiertje spoelen mag het dessert al opgediend worden. Zo'n grote zak om 2 uurtjes van te genieten. Mijn smaak is volledig weg denk ik. Smaakt dit nu naar tiramissu of chocolade moelleux, of is het eerder warme appeltaart met vanille-ijs, overgoten met een vleugje warme caramel? Om halfzes is ook deze degustatie verlopen.
Nu alles nog een twintig minuten laten doorspoelen en dan de port-a-cath terug gebruiksklaar maken voor een volgende afspraak op 1 april. Zou ik er in lopen , of gaat hier toch niet over een veel te vroeg geplaatste aprilgrap? Ik zal eerst nog de zwarte kat uit de boom kijken aanstaande vrijdag hé.
18.00 uur, missie volbracht, terug huiswaarts, het was een lange dag!

Vuurproef

Ik heb de vuurproef voor mijn nieuwe look met glans doorstaan en voel me nu wat geruster.
Deze morgen was de zon al vroeg van de partij en lokte ze me naar buiten. Komaan, vlug nog wat energie opdoen voor je aan je 2de klim begint, fluisterde ze in mijn linker oor. Dinsdag, marktdag .... goed meegenomen dus en dat kan ik dan ook nog eens kombineren met een bezoekje aan de collega's.  De ultieme proef. Normaal gezien, zo zijn ze wel,  zullen ze het me wel zeggen als 't niet goed is. Hé A..... 'k noeme geen namen, t is te delicaat!
Jammer dat er zo'n flauwe bezetting van de dienst was. Ik ga zo gauw mogelijk een nieuwe kans wagen, want ik vond het zeer spijtig dat jullie er niet waren.
Het werd een drukke dinsdag. Deze voormiddag een verzoekje voor een bezoekje moeten  annuleren wegens op verplaatsing. Deze namiddag achtereenvolgens schone broer en nog schonere zus op bezoek gehad, gevolgd door een lieve, stoere "biker chick". Ik was aangenaam verrast en zal straks slapen als een roos (niet vergeten, met een blauw mutsje op).
Zeg, morgen duimen hé allemaal en niet vergeten nu en dan ne keer te zwaaien langs de kant van de weg van mijn 2de  traject van deze reis.
Salukes en tot morgenavond zekers....

't Is gebeurd!

Snif, snif .... deze avond afscheid genomen van mijn haardos. Kun je geloven dat het me eigenlijk niet zoveel deed het moment zelve. Deze namiddag vreesde ik ervoor dat het misschien wat emotioneel zou worden, maar het werd de laatste dagen erg irritant, zodanig dat het een soort verlossing werd.
Nu morgen voor de eerste keer onder de mensen komen. Ik zal waarschijnlijk denken dat iedereen het ziet,  maar niets zal minder waar zijn natuurlijk.
Straks zet ik een mooi aquablauw mutsje op om te slapen.  Sst, verder niet uit het bed klappen hé.
Allez, slaapwel!

Mooi weer vandaag.

Mooi weer vandaag
Nee vandaag geen gezeur,  geen geklaag .....
Het was gezellig druk aan tzeetje. Je kon er wel nog een jas gebruiken, vooral in de namiddag was er wat meer wind. Maar in het zonnetje en wat verscholen achter een muur of zo .... bijna zomers.

Het was aaangenaam en zie ne keer ....
We kregen ook nog bezoek. Dat was dan dubbel genieten.
Groetjes

Waar is de zon, waar is de lente?

Ze hadden het beloofd .... zon, lente en al dat moois? Speciaal gisteren inderhaast naar zee gereden. De proloog van de 3daagse van ?? passeerde voor de deur en vanaf 10 uur was er geen doorkomen meer aan. Alle straten in de omgeving zouden afgesloten worden. Bijna ter plaatse, zo rond Gistel kwam de zon al door het wolkendek piepen. Dat zag er al veelbelovend uit. Ter plaatse aangekomen was ze plots weer verdwenen. Het leek of Lora ook niet door de wegversperring raakte.
Brrr, 12 graden op 't appartement ... chauffage vollen bak en ondertussen de tram richting Nieuwpoort genomen.  Ah ja, een wandeling in de buitenlucht zou me deugd doen en de zon deed zo haar best, maar slaagde er maar niet in door te breken.
Een heel stuk verder in de namiddag, zo tegen het einde van de koers, was het haar toch gelukt. Ben ervan overtuigd dat ze door plaatselijke veiligheidsdiensten op afstand werd gehouden tot de groene vlag gepasseerd was.
Allez, vlug nog eens een schepje gezonde lucht naar binnen snuiven. Een wandeling, een praatje onderweg met goeie kennissen die we niet meer gezien hadden van voor het accident van Luc.... en, hoe is't?  Ja, niet goed eigenlijk .... bla, bla, bla
Ondertussen was het al flink aan het afkoelen en was ik blij dat ik weer naar binnen kon.
Gans de avond en nacht moeten hoesten (sorry Luc), waarschijnlijk ook wat koorts, want ik voelde me absoluut niet lekker.
Vandaag ook nog niet veel zon gezien, nu en dan eens een straaltje, maar absoluut nog niet warm. De meeste zon kwam er weer door met de avond. Doe ik er nu beter aan om binnen te blijven, of ga ik toch naar buiten, met het risico de ganse avond zoals een verstokte kettingroker te hoesten en te hoesten en te .....
Ik heb voor veilig gekozen en de goed ingeduffelde wandelaars gadegeslagen van achter het raam. Foei, wie heeft daar die dubbelzinnige gedachtengang? Misschien wel een van mijn collega's?  Wie? Die zal het wel weten.
A propos, mijn haardos is flink uitgedund, maar zal het weekend wel doorstaan. Geen enkele buitenstaander die er iets van merkt hoor. Ik heb er nog altijd voldoende.
Morgen zullen we dan nog eventjes genieten en extra vitamientjes proberen op te doen, want woensdag start ik aan mijn 2de traject.
Vele zonnige groetjes, Marleen

Oei, mijn haar

Deze morgen, onder de douche, voor de laatste maal mijn haar gewassen.  Ik durfde het bijna niet aanraken.  Jongens, pijnlijk dat die wortels zijn zeg! Telkenmale ik nu met mijn vingers door mijn haren ga heb ik hele plukjes zilverdraad mee. Waarschijnlijk ga ik morgen langs voor mijn nieuwe coupe. Ook het afscheid nemen van die lokken,  die menig complimenten mochten ontvangen, doet pijn. Het ziektebeeld zal zich nu ten volle manifesteren. Mijn eerste reactie was, neen, voor mij geen pruik, ik kies voor een leuk sjaaltje. Ik ben toch blij dat ik dan toch voor de andere optie gegaan ben. Mijn keuze viel uiteindelijk voor een nieuwe coupe (ja Karien zegt dat ik niet mag zeggen "pruik" hé) omwille van de kleinkindjes. Stel dat ze me niet meer herkennen en bang zijn van die vreemde mevrouw, dat ware pas heel erg.
En ja ooit komen ze terug. Mogelijks in een andere gedaante. Mag ik hopen op mooie, rosse krullen? Keep dreaming Marleen.

Muiterij

De " muiterij" is aan het uitbreken denk ik.  Niet zo'n opstand op een of ander piratenschip hoor. Dat lijkt mij veel te avontuurlijk. Alhoewel met Orlando Bloom aan mijn zijde, zou ik het er misschien wel op wagen.
Neen, voor de west-vlamingen .... ik begin te "muten" - vertaald voor de rest van het Vlaamse landsgedeelte: mijn haarverlies is gestart. Ik vraag me alleen nog af,, hoe rap.zal dat nu gaan? Er is dus een kans, als je me een volgende keer ontmoet, dat ik zo'n pas van de kapper-kapsel heb.
Vandaag in de Colruyt, de verpleegster ontmoet die me 2 weken geleden begeleid heeft doorheen mijn eerste chemo-dag. Echt waar, ik zou zeggen, een crème van een mens geknipt voor de job. Ze kampte met een dilemma,  ze moet nl. weldra de keuze maken voor de dienst waarop ze verder wil naar aanleiding van de fusie van het AZ Delta. Onze ontmoeting zag ze als het lot en het hielp haar weer een streepje verder. Voila zè,  is dat mijn goeie daad voor vandaag?
Vanavond terug verrast door een bloemist voor de deur. Prachtig boeket, vergezeld  van een lief kaartje en een dikke knuffel! Die knuffels, daar heb ik het meeste nood aan....
Mensen toch, het zijn de kleine attenties die het hem doen!

Hallo,

Hallo, ik ben hier nog eens terug. 2 volle weken na chemo zijn voorbij. De pijn aan mijn haar wordt steeds meer uitgesproken. Lekker buiten, haren in de wind  .... absoluut niet aangenaam te noemen. Krijg ik morgen een beginnend patershoofd? Overmorgen? Ik kijk er niet naar uit, maar wil zo snel mogelijk door die fase heen.
Vandaag heb ik niet veel speciaals gedaan, iedere dag lijkt wel een kopie van de vorige.  Enkel heb ik een paar van mijn orchideeën eens een verwenningsarrangement bezorgd. Ik verwacht van hen dan straks een mooie bloementak terug.  Tijd zat om ervan te genieten nu.
Gisterenavond voelde ik terug een kriebel in de keel ... niet opnieuw hé. Ik verzorg mij goed hoor, vooral Luc houdt mij voortdurend in de gaten. Een verkoudheid kan ik nu weeral missen als kiespijn.
Nog een dikke knuffel van mij. Via de tablet is er toch geen besmettingsgevaar aangezien ik een goeie virusscan erop heb. Misschien moet ik dat volgende week eens navragen en kunnen ze tijdens de behandeling een anti-virus installeren.  Er is nog wat plaats over op mijn "zachte" schijf..
Big hug!!!!

Inspiratieloos

Maandag

Maandagmorgen kwart over acht (komt dit niet uit een of andere songtekst?), ik neem een douche ... oei, wat pijn aan mijn haar.  Ja, wat wil je, het is maandagochtend. Gisteren er zwaar tegenaan geweest? Zou het van die Martini komen die ik 's middags als aperitief genomen heb? Je moet de mensen uit de horeca toch ook iets gunnen, 't is voor hen ook zondag. Of van dat stuk lekkere speculoostaart, welke was meegebracht door mijn bezoek gisteren? Dank je wel Carine. Of is het te wijten aan de pralientjes die er nog bovenop kwamen? Ik denk niet dat elk van voornoemde zaken er iets mee te maken had. Dit zal zich wreken op mijn weegschaal, maar niet op mijn haar.
Ik heb een licht vermoeden dat de kans bestaat dat ik deze week afscheid zal moeten nemen van mijn eerbiedwaardige grijze haren. Dit was nu juist hetgene waarop ik het meeste fier was en waar de natuur mij gunstig gezind bleek. Krullen had ik nooit van nature, maar met een paar rolletjes en de hand van een goeie kapster werd dit ook opgelost. Waar is de tijd?
We zullen zien, ik weet dat het komt en het hoort er nu eenmaal bij.
Salukes en tot morgen!

Complimentendag

Mag ik jullie complimenteren met het feit dat jullie zo'n fijne vrienden zijn! Ik besef dat ik er niet alleen voor sta, daarvoor mijn welgemeende dank.
Complimentendag ... weeral iets nieuws uitgevonden om de commerce te doen floreren? Neen, volledig mis, een complimentje kost je niks, je hoeft het zelfs niet te verpakken. Liever niet zelfs, want het moet puur en oprecht zijn, zonder te veel franjes.
Ik betrap er mij op dat ik er ook nog geen gegeven heb vandaag. Bij deze heb het toch wat goedgemaakt hoop ik.
Aan de nationale stoofvleesdag heb ik wel al meegewerkt hoor. Wat dacht je, het gaat natuurlijk over smoefelen. Deze middag, voor het terug huiswaarts keren,  mij laten verwennen en de voetjes onder tafel geschoven voor een portie stoofvlees met frietjes. Meer moet dat niet zijn. Het heeft in elk geval gesmaakt.
Voila zè,  we zorgen ervoor dat we morgen nog iets kunnen vertellen hé.
Nog een leuke zondagse avond en tot morgen.