Verbaasd, ontroerd, vereerd, gevleid ben ik door de talrijke reacties op mijn blog. Ik had nooit durven denken dat velen onder jullie dagelijks een kijkje kwamen nemen om te lezen wat ik vandaag te vertellen had. Eerder hadden sommigen wellicht al eens het topje van hun tong afgebeten en konden ze op het nippertje "Wanneer gaat ze nu eens zwijgen" naar binnen slikken.
Sommigen reageren hieronder, anderen via sms of mail, maar ik ben er stellig van overtuigd dat er nog stiekemerds zijn die nog niks van zich lieten horen. Mag ik dan ook vriendelijk en lief vragen of jullie ook nu en dan eens een seintje willen geven indien jullie mijn blog ook volgen?
Dit heeft me oneindig veel moed en echt waar, doet me de oorzaak van dit schrijven wat vergeten omdat ik verder alle sociale contacten kan behouden via deze weg.
Wil je hieronder reageren, dan dien je eerst reageren als .... aan te duiden. Je kan vb. kiezen voor het voorlaatste en vul je enkel je naam in, plaats een reactie en publiceer. Daarna dien je nog aan te tonen dat je geen robot bent en moet je enkele letters of cijfers overtypen.
Met een google-account neem je natuurlijk de eerste keuze.
Misschien is dit allemaal wat omslachtig of reageer je liever niet openbaar, dan kan een mail of smje nu en dan natuurlijk ook.
Alvast bedankt en geniet nog van de rest van het weekend, al wordt het weer morgen gene vetten.
Marleen
zaterdag 28 februari 2015
vrijdag 27 februari 2015
Zonnige vrijdag
Namiddagje genoten van een wandelingetje aan zee!
Wie net zoals ik het geluk (hmm) had vandaag niet te moeten werken, kon op deze laatstevrijdagvandekortstemaandvantjaar nog eens lekker genieten van het zonnetje. Eerst moest de dokter nog langskomen voor de bloedafname op dag 10 en het verwijderen van de draadjes na het plaatsen van de port-a-cath. A propos mijn bloed is ok, ik hoef mij geen extra zorgen te maken.
Daarna stante pede richting Belgische kust. Een goeie jas aan en laat die zon en jodium maar hun werk doen om extra vitamientjes op te stapelen. Het deed deugd na een veel te lange periode vertoefd te hebben in mijn luie zetel dicht bij de chauffage.
Luc heeft zich vandaag ook voor de eerste keer sedert lang gewaagd aan het besturen van zijn fiets. Het lukte hem goed zei hij en vond het zelfs een goeie oefening voor de revalidatie van zijn hand.
En als we de Frank mogen geloven, zal het weer morgen ook nog meevallen. Het wordt nog efkens gezonde zeelucht opsnuiven en dan nog eens langsgaan bij onze favoriete visboer. Hmm, een lekker stukje verse vis hebben we ook gemist tijdens de laatste periode. Ja, ondertussen ben ik weer de oude wat betreft eten hoor, ik zou terug alles naar binnen werken wat ik tegenkom. En het gevaar schuilt erin dat ik na vorige weken, nu soms wat te toegeeflijk voor mezelf ben. Foei Marlene!
Vele groetjes aan het binnenland en geniet van jullie weekend!
Wie net zoals ik het geluk (hmm) had vandaag niet te moeten werken, kon op deze laatstevrijdagvandekortstemaandvantjaar nog eens lekker genieten van het zonnetje. Eerst moest de dokter nog langskomen voor de bloedafname op dag 10 en het verwijderen van de draadjes na het plaatsen van de port-a-cath. A propos mijn bloed is ok, ik hoef mij geen extra zorgen te maken.
Daarna stante pede richting Belgische kust. Een goeie jas aan en laat die zon en jodium maar hun werk doen om extra vitamientjes op te stapelen. Het deed deugd na een veel te lange periode vertoefd te hebben in mijn luie zetel dicht bij de chauffage.
Luc heeft zich vandaag ook voor de eerste keer sedert lang gewaagd aan het besturen van zijn fiets. Het lukte hem goed zei hij en vond het zelfs een goeie oefening voor de revalidatie van zijn hand.
En als we de Frank mogen geloven, zal het weer morgen ook nog meevallen. Het wordt nog efkens gezonde zeelucht opsnuiven en dan nog eens langsgaan bij onze favoriete visboer. Hmm, een lekker stukje verse vis hebben we ook gemist tijdens de laatste periode. Ja, ondertussen ben ik weer de oude wat betreft eten hoor, ik zou terug alles naar binnen werken wat ik tegenkom. En het gevaar schuilt erin dat ik na vorige weken, nu soms wat te toegeeflijk voor mezelf ben. Foei Marlene!
Vele groetjes aan het binnenland en geniet van jullie weekend!
donderdag 26 februari 2015
Ik voel me goed, ik voel me goed ....
Goedenavond,
Ik was eigenlijk van plan om hier vandaag het bericht te plaatsen dat ik eigenlijk niets weet te vertellen vandaag en dat dit misschien de volgende weken nu en dan eens zou gebeuren.
Ik krijg dit weliswaar niet over mijn hart nu ik van zovelen te horen kreeg dat ze elke avond uitkijken naar hetgeen ik neergepend heb.
Ik voel me kiplekker vandaag. De eetlust is volledig terug, eigenlijk sinds gisteren al. Weet je, toen we op terugweg van Kortrijk waren, wilde ik nog efkens een boodschap langs de Bruggesteenweg doen en ik zei tegen Luc: "Je zal nooit raden waar ik zin in heb ??? McDonald's! " Luc keek me vol verbazing aan, zo met een blik van .... moest ik nu niet beter weten,, ik zou denken dat je zwanger bent, zo'n vieze goesten ....
En ja, ik kreeg mijn goesting (zal niet blijven duren hoor). Het heeft me gesmaakt ook, nen bigMac met frietjes. En zoals een grote meid alles flink opgegeten.
Vandaag had ik zo het gevoel van, waarom kan ik eigenlijk niet gaan werken? Zou het niet doenbaar zijn zo .... 1 week ziek na de behandeling en dan terug 2 weken werken en zo verder? Misschien eens bespreken met de dokter?
En verder hebben we deze avond ook nog genoten van een dubbel uurtje Thiebe-plezier.
Onze kleine kapoen vond oma's schoot ook nog te doen hoor! Samen alle blokjes uit de doos, op de grond, terug in de doos (opa), terug op de .....
Allez, al heb ik gevoeld dat het op niet veel trekt, ik heb toch mijn opstelletje gemaakt hé.
Volgende keer beter.
Bye ......
Ik was eigenlijk van plan om hier vandaag het bericht te plaatsen dat ik eigenlijk niets weet te vertellen vandaag en dat dit misschien de volgende weken nu en dan eens zou gebeuren.
Ik krijg dit weliswaar niet over mijn hart nu ik van zovelen te horen kreeg dat ze elke avond uitkijken naar hetgeen ik neergepend heb.
Ik voel me kiplekker vandaag. De eetlust is volledig terug, eigenlijk sinds gisteren al. Weet je, toen we op terugweg van Kortrijk waren, wilde ik nog efkens een boodschap langs de Bruggesteenweg doen en ik zei tegen Luc: "Je zal nooit raden waar ik zin in heb ??? McDonald's! " Luc keek me vol verbazing aan, zo met een blik van .... moest ik nu niet beter weten,, ik zou denken dat je zwanger bent, zo'n vieze goesten ....
En ja, ik kreeg mijn goesting (zal niet blijven duren hoor). Het heeft me gesmaakt ook, nen bigMac met frietjes. En zoals een grote meid alles flink opgegeten.
Vandaag had ik zo het gevoel van, waarom kan ik eigenlijk niet gaan werken? Zou het niet doenbaar zijn zo .... 1 week ziek na de behandeling en dan terug 2 weken werken en zo verder? Misschien eens bespreken met de dokter?
En verder hebben we deze avond ook nog genoten van een dubbel uurtje Thiebe-plezier.
Onze kleine kapoen vond oma's schoot ook nog te doen hoor! Samen alle blokjes uit de doos, op de grond, terug in de doos (opa), terug op de .....
Allez, al heb ik gevoeld dat het op niet veel trekt, ik heb toch mijn opstelletje gemaakt hé.
Volgende keer beter.
Bye ......
woensdag 25 februari 2015
Een waarheid als een koe....
Deze poster hangt al enige tijd bij Valerie in de klas. Begin deze week stond ze plots even stil bij de tekst en vond die heel toepasselijk gezien de omstandigheden. Ze plaatste hem op facebook, ik vind dat die hier nu ook een plaats verdient.
Deze tekst bevat een zee van waarheden en is bestemd, zoals een goed gezelschapsspel, voor alle leeftijden. Je hoeft absoluut niet ziek te zijn om hier efkens bij stil te staan. Eenieder van jullie stond wel eens te balanceren tussen verlies en winst. Juist dan moet je ervan overtuigd zijn dat je zal zegevieren in welke mate ook.
Dit is nu mijn leuze : Yes, I can!
dinsdag 24 februari 2015
Goed, beter, best
Hallo lieve vrienden,
Ik voel me vandaag een stukje beter, heb het goede aan heel die klerezooi weten te ontdekken en weet wie het beste met me voor heeft.
Zoveel kleine dingskes, een kaartje, een smsje, een bezoekje, lieve woordjes ..... dit alles zou ik nu al niet meer willen missen. Ik ben ervan overtuigd dat ik na dit avontuur een veel rijker mens zal zijn. Dit zal zich niet uitdrukken op mijn bankrekening, integendeel, maar wel diep in mijn hart en daar zal om het even welke deflatie, indexsprong, bankencrisis nooit of te nimmer iets aan kunnen raken.
En morgen terug met mijn ventje op controle naar Kortrijk. Niet vergeten hé, hij heeft ook nog een lange weg af te leggen, we doen dit nu hand in hand. Schoon hé.
Ons moeder zou gezegd hebben met wijdgesperde blik: "t is jullie plicht!"
Vele groetjes en tot hoors!
Ik voel me vandaag een stukje beter, heb het goede aan heel die klerezooi weten te ontdekken en weet wie het beste met me voor heeft.
Zoveel kleine dingskes, een kaartje, een smsje, een bezoekje, lieve woordjes ..... dit alles zou ik nu al niet meer willen missen. Ik ben ervan overtuigd dat ik na dit avontuur een veel rijker mens zal zijn. Dit zal zich niet uitdrukken op mijn bankrekening, integendeel, maar wel diep in mijn hart en daar zal om het even welke deflatie, indexsprong, bankencrisis nooit of te nimmer iets aan kunnen raken.
En morgen terug met mijn ventje op controle naar Kortrijk. Niet vergeten hé, hij heeft ook nog een lange weg af te leggen, we doen dit nu hand in hand. Schoon hé.
Ons moeder zou gezegd hebben met wijdgesperde blik: "t is jullie plicht!"
Vele groetjes en tot hoors!
maandag 23 februari 2015
Er was eens....
Vandaag daagde er mij iemand uit eens iets leuker te schrijven ipv een blog ivm ziek zijn enz....
Awel, we gaan ne keer proberen, dat zal wel niet lukken want ik kan het goed uitleggen (van hoorn zeggen) en ik kan het ook allemaal goed uitrekenen maar op papier zetten is niet mijn beste kant. Ik haatte destijds het vak "opstellen".
Er was eens.... een braaf (?) meiske, en goedgelovig als ze ook was, liet ze zich op een dag strikken door de giftige appel. Wie hem haar aanreikte komt in dit sprookje niet ter sprake, maar wie zal helpen om deze giftige, venijnige brok terug te verwijderen des te meer. Dit zijn jullie, mijn kabouters (sorry voor de vergelijking). Maar dankzij jullie allen, die me zo steunen, wil en zal ik deze giftige appel uitspuwen. En zoals het hoort bij een sprookje, eindigen we met een happy end en sluiten we steevast af met de kabouterdans. Ik kijk er al naar uit.
Ziezo Petra, genoten van mijn verhaaltje?
Awel, we gaan ne keer proberen, dat zal wel niet lukken want ik kan het goed uitleggen (van hoorn zeggen) en ik kan het ook allemaal goed uitrekenen maar op papier zetten is niet mijn beste kant. Ik haatte destijds het vak "opstellen".
Er was eens.... een braaf (?) meiske, en goedgelovig als ze ook was, liet ze zich op een dag strikken door de giftige appel. Wie hem haar aanreikte komt in dit sprookje niet ter sprake, maar wie zal helpen om deze giftige, venijnige brok terug te verwijderen des te meer. Dit zijn jullie, mijn kabouters (sorry voor de vergelijking). Maar dankzij jullie allen, die me zo steunen, wil en zal ik deze giftige appel uitspuwen. En zoals het hoort bij een sprookje, eindigen we met een happy end en sluiten we steevast af met de kabouterdans. Ik kijk er al naar uit.
Ziezo Petra, genoten van mijn verhaaltje?
zondag 22 februari 2015
Superman
Wat doe je op een zondagnamiddag als je je niet zo goed voelt .... tv-kijken, wat wegdommelen, terug de draad opnemen.... Toevallig deze namiddag liggen kijken naar een film van Superman. Op mijn leeftijd mag je ook nog dromen hé. Toen kwam ik tot het besef dat ik "superman" hier constant naast me heb, van geluk gesproken. Luc zorgt uitermate goed voor me, hij is heel bezorgd en reageert op elk verzoekje. Neen hoor, ik ga hier geen misbruik van maken want voel me nogal schuldig dat ik zo'n lastpost ben. Ik denk niet dat hij dit zal lezen, aangezien hij mijn blog niet leest.
Veel pleziertjes of leuke uitstapjes hebben we momenteel niet samen. Deze voormiddag hebben we een korte wandeling in de buurt gemaakt en wat genoten van t zonnetje. Het heeft deugd gedaan.
Verder moet ik me steeds forceren om iets te eten, dat is al van voor ik met de behandeling gestart ben. Mijn weegschaal duidt een -2, 5 tot - 3 kg aan. Eerder sprong ik hiervoor een gat in de lucht, maar op deze manier hoeft het ook niet. Gelukkig heb ik nog wat reserve. Alhoewel ik vandaag vermoed, misschien wishfull thinking, dat het ietsiepietsie aan het beteren is.
Sommigen noemden me "superwoman", maar de oscar gaat naar .... "superman"
Veel pleziertjes of leuke uitstapjes hebben we momenteel niet samen. Deze voormiddag hebben we een korte wandeling in de buurt gemaakt en wat genoten van t zonnetje. Het heeft deugd gedaan.
Verder moet ik me steeds forceren om iets te eten, dat is al van voor ik met de behandeling gestart ben. Mijn weegschaal duidt een -2, 5 tot - 3 kg aan. Eerder sprong ik hiervoor een gat in de lucht, maar op deze manier hoeft het ook niet. Gelukkig heb ik nog wat reserve. Alhoewel ik vandaag vermoed, misschien wishfull thinking, dat het ietsiepietsie aan het beteren is.
Sommigen noemden me "superwoman", maar de oscar gaat naar .... "superman"
zaterdag 21 februari 2015
Lapjesdeken
Iedere morgen als ik voor of na het douchen in de spiegel kijk, zie ik een soort lapjesdeken in mijn duplicaat. Eerst en vooral er zijn nog steeds op 3 plaatsen grote handmatig aangebrachte steken op deze bleke huid. Patchwork, dat is nu ne keer een hobby die ik zelf nog niet beoefend heb, maar ik ben ervan overtuigd dat ik het beter zou kunnen. Ik voel me ook wat slapjes als een deken, alhoewel ik vermoed dat ik nog steeds in de nasleep van die verdomde griep zit. Het antigriep-vaccin was dus ook een maat voor niets.
Allez vrouwmens, waar zit al die energie? Morgen ga ik toch eens serieus op zoek. Er moet hier dringend verandering in komen. Morgen zondag ....de start van een nieuwe week!
Allez vrouwmens, waar zit al die energie? Morgen ga ik toch eens serieus op zoek. Er moet hier dringend verandering in komen. Morgen zondag ....de start van een nieuwe week!
vrijdag 20 februari 2015
Venijn
Goedenavond,
Vandaag was een beetje een dag als gisteren. Kalmpjes aan, geen noemenswaardige problemen, geen eetlust, maar ook niet ziek....
Enkel, misschien, ik weet niet of dat kan, maar ik heb het gevoel dat het venijn, het venijn aan t aanvallen is. Ik voel de hele dag onaangename steekjes helemaal onder in mijn buik.
Ik hoop dat het extract van de venijnboom (taxus) in ieder geval mag zegevieren.
En aangezien ik vooral mijn energie moet steken in bezigheden die ik leuk vind (ah ja, normaal gezien kan men zich dit niet altijd veroorloven hé, positieve kant van de medaille), heb ik gisteren en vandaag eens een nieuwe tissue-doos geknutseld. Dat was lang geleden hoor. Ik moet mijn entourage hier wat verzorgen nu dat de zetel mijn beste vriend geworden is. Oh, geef me maar mijne bureaustoel zunne en ik meen dat meer dan ik kan.
Vandaag was een beetje een dag als gisteren. Kalmpjes aan, geen noemenswaardige problemen, geen eetlust, maar ook niet ziek....
Enkel, misschien, ik weet niet of dat kan, maar ik heb het gevoel dat het venijn, het venijn aan t aanvallen is. Ik voel de hele dag onaangename steekjes helemaal onder in mijn buik.
Ik hoop dat het extract van de venijnboom (taxus) in ieder geval mag zegevieren.
En aangezien ik vooral mijn energie moet steken in bezigheden die ik leuk vind (ah ja, normaal gezien kan men zich dit niet altijd veroorloven hé, positieve kant van de medaille), heb ik gisteren en vandaag eens een nieuwe tissue-doos geknutseld. Dat was lang geleden hoor. Ik moet mijn entourage hier wat verzorgen nu dat de zetel mijn beste vriend geworden is. Oh, geef me maar mijne bureaustoel zunne en ik meen dat meer dan ik kan.
Groetjes! Marleen
donderdag 19 februari 2015
The day after
1 dag voorbij nu. Mijn inspiratiebron Is waarschijnlijk wat aangetast. Ik voel me redelijk, gezien de omstandigheden, maar ben wat aan het verslappen naarmate de dag vordert. Deze nacht een zeer rusteloze nacht gehad. Had gevoel dat ik volledig opgepept was en had een zware blok op de maag. Waarschijnlijk eigen schuld, dikke bult. Ik voelde me veel te goed om waar te zijn en heb dan nog een ijsje gegeten (zeg maar Magnum). Heb er spijt van gehad. Vandaag niet misselijk, wel nog een zware maag en ook wat moe. Je hoort me niet klagen hoor, ik denk dat het erger kan.
Allez, ik ga jullie laten en we zien wel of ik hier morgen wat interessanters kan uitkramen hé
Allez, ik ga jullie laten en we zien wel of ik hier morgen wat interessanters kan uitkramen hé
woensdag 18 februari 2015
En de gong gaat....
De strijd is begonnen!
Hallo, lieve blog-volgers. Op het ogenblik dat ik hieraan begin neer te pennen is mijn eerste cocktail al goed halfweg. Er zijn eerst heel wat voorbereidingen. Een infuus werd geplaatst en verbonden met de catheter. Via deze weg werd bloed afgenomen. Ik kreeg eerst 2 pilletjes te slikken en dan werden er nog 2 verschillende baxtertjes toegediend. Dit alles tegen de misselijkheid of allergische reacties. Omstreeks 10 uur werd de "taxol" gestart, het 1ste kwartier bleef er iemand om te zien of ik niet onmiddellijk negatief reageerde. Niet dus, gelukkig! Om het kwartier werd mijn bloeddruk, pols en zuurstof gecontroleerd. Steeds prima.
Na 3 uur taxol werd er gedurende een kwartiertje gespoeld vooraleer aan de 2de cocktail te starten. Die moest 2 uur blijven lopen (hing af van de hoeveelheid medicatie)
Daarna terug een 20-tal minuutjes spoelen. Vervolgens het poortje spoelen en dit vullen met bloedverdunner tegen de klonters. Zo dat was het dagverloop en zal dit telkens weer herhalen. Om 16.30 was alles voorbij en konden we terug huiswaarts. Afspraak binnen 3 weken.
Mag ik hier niet vergeten te vernoemen... een pluim voor het personeel, voor alle uitleg en begeleiding die ik er kreeg.
En nu nog het aller belangrijkste ... ik heb mij in de laatste week nog zo goed niet gevoeld als nu. Mijn koorts is volledig weg, mijn stem klinkt terug normaal (goed hé). Nog niet ziek. Sst.. geen slapende honden wakker maken, maar wat voorbij is, is voorbij.
Tot slot plaats ik hier nog een selfie van mijn hand, of hoe noem ik dat. Sinds jaar en dag heb ik een zwak voor juwelen en verander die regelmatig. Zie mijn nieuwste aanwinst. Zou dit iets zijn om een nieuwe rage te lanceren na de loombandjes of niet?
Vele groetjes,
Marleen XXX
Hallo, lieve blog-volgers. Op het ogenblik dat ik hieraan begin neer te pennen is mijn eerste cocktail al goed halfweg. Er zijn eerst heel wat voorbereidingen. Een infuus werd geplaatst en verbonden met de catheter. Via deze weg werd bloed afgenomen. Ik kreeg eerst 2 pilletjes te slikken en dan werden er nog 2 verschillende baxtertjes toegediend. Dit alles tegen de misselijkheid of allergische reacties. Omstreeks 10 uur werd de "taxol" gestart, het 1ste kwartier bleef er iemand om te zien of ik niet onmiddellijk negatief reageerde. Niet dus, gelukkig! Om het kwartier werd mijn bloeddruk, pols en zuurstof gecontroleerd. Steeds prima.
Na 3 uur taxol werd er gedurende een kwartiertje gespoeld vooraleer aan de 2de cocktail te starten. Die moest 2 uur blijven lopen (hing af van de hoeveelheid medicatie)
Daarna terug een 20-tal minuutjes spoelen. Vervolgens het poortje spoelen en dit vullen met bloedverdunner tegen de klonters. Zo dat was het dagverloop en zal dit telkens weer herhalen. Om 16.30 was alles voorbij en konden we terug huiswaarts. Afspraak binnen 3 weken.
Mag ik hier niet vergeten te vernoemen... een pluim voor het personeel, voor alle uitleg en begeleiding die ik er kreeg.
En nu nog het aller belangrijkste ... ik heb mij in de laatste week nog zo goed niet gevoeld als nu. Mijn koorts is volledig weg, mijn stem klinkt terug normaal (goed hé). Nog niet ziek. Sst.. geen slapende honden wakker maken, maar wat voorbij is, is voorbij.
Tot slot plaats ik hier nog een selfie van mijn hand, of hoe noem ik dat. Sinds jaar en dag heb ik een zwak voor juwelen en verander die regelmatig. Zie mijn nieuwste aanwinst. Zou dit iets zijn om een nieuwe rage te lanceren na de loombandjes of niet?
Vele groetjes,
Marleen XXX
dinsdag 17 februari 2015
Daffalgan hier, daffalgan daar ....
Wat nen brol allemaal speel ik hier deze week al naar binnen. Ik ben een fanatieke tegenstander van te veel pillen. Als ik al eens pijn in mijn hoofd heb, heb ik ruimschoots voldoende aan een Nurofen200 (onze huisarts noemt dat snoepjes) en nu plots het groot kaliber. Deze week al verschillende Nurofen400 en Daffalgan500 naar binnen gewerkt voor de koorts en nu Daffalgan1g voor de pijn in mijn schouder. Ik voel verbetering, dus terug wat minderen vind ik. Als ik zie wat er mij morgen te wachten staat... Zal mijn lichaam dat wel aankunnen? Moet je weten, deze gezonde brokke was tot nu toe heel goed bestand tegen een mengeling van allerlei zoete bollen en gommen tot het volledige assortiment van chocolade snoepgoed. Kennis van zaken had ik zeker op dit gebied.
Maar nu al die smeerlapperij. Mijn haar zal uitvallen, awel ik ben eigenlijk nog verbaasd dat de rest nog niet uiteen zal vallen. Het begint reeds vanavond met een cortisone-pil, morgenvroeg idem. Dan in t ziekenhuis nog 3 verschillende van die snoepjes voor ze starten met het groot geschut "Taxol". 3 uur lang zal ik daarvan kunnen genieten om dan te eindigen met 1 uur Carboplatinum (klinkt kostelijk hé). Ik dacht vandaag nog, moest ik hier nu eens zelf al een taxus-theetje zetten en eens kijken of ik dit lust? Just kidding ... ik weet het is groot vergif!
Natuurlijk, suikersiroop zal ook niet veel helpen tegen het "beest".
Morgen dus start de grote catch en ik wil en zal winnen!
Dank jullie allen voor de lovende kritiek op mijn blog. Dit is een soort uitlaatklep voor mij en vooral een manier om mijn contact met jullie te behouden.
Maar nu al die smeerlapperij. Mijn haar zal uitvallen, awel ik ben eigenlijk nog verbaasd dat de rest nog niet uiteen zal vallen. Het begint reeds vanavond met een cortisone-pil, morgenvroeg idem. Dan in t ziekenhuis nog 3 verschillende van die snoepjes voor ze starten met het groot geschut "Taxol". 3 uur lang zal ik daarvan kunnen genieten om dan te eindigen met 1 uur Carboplatinum (klinkt kostelijk hé). Ik dacht vandaag nog, moest ik hier nu eens zelf al een taxus-theetje zetten en eens kijken of ik dit lust? Just kidding ... ik weet het is groot vergif!
Natuurlijk, suikersiroop zal ook niet veel helpen tegen het "beest".
Morgen dus start de grote catch en ik wil en zal winnen!
Dank jullie allen voor de lovende kritiek op mijn blog. Dit is een soort uitlaatklep voor mij en vooral een manier om mijn contact met jullie te behouden.
maandag 16 februari 2015
Yes, they did it!
Eerst en vooral, ik ga hier niet telkens de datum meer noteren, wegens op schema nu en hij staat er toch al boven. Kwestie van geen verloren energie.
Voila zè, zopas terug van t ziekenhuis. Vertrokken toch met 37, 7 gr koorts en terug gekomen met evenveel. Het heeft geduurd tot na 9.00 uur voor ik wist dat het zou doorgaan. De oncologe moest haar toestemming geven, dan was ik natuurlijk uit schema. Om 13.00 terug op de rolband (bed natuurlijk). Nog altijd nuchter van gisteravond en dorst!
Ik werd daar ondergedompeld onder kweet niet hoeveel van die groene steriele papieren tafelkleden. Genoeg om de barbecue-tafels van een volledige voetbalploeg mee te bekleden, dan nog dat masker op... jong warm dat ik het had.(misschien zat die koorts daar ook voor iets tussen). Plaatselijke verdoving ...amaai ik heb nog redelijk veel gevoeld. Niet waar ze de incisie deden, maar tot de achterkant van mijn schouder. Voel ik trouwens nog steeds. De chirurg zei achteraf dat hij moeite had om een ader aan te prikken, dus verschillende keren moeten proberen. Allez, de poort zit er nu en ik krijg woensdagmorgen mijn eerste cocktail toegediend. Om 8.00, zal nog te vroeg zijn om nen Martini zeker. Gelukkig mag ik wel al ontbijten vooraf.
Ah ja, iets na de operatie kwamen ze vragen of ik mijn middagmaal nog moest - zo rond half vier. Ik heb bedankt, maar toch nog het ijsje genomen en een koffie met een koekske natuurlijk. verbaasd?
Mag ik tot slot de mensen die me vandaag terug veel moed ingesproken hebben en om mij bekommerd zijn bedanken. Het doet zo'n deugd dat ik dit traject niet alleen hoef af te leggen.
Dikke kussen en mss tot morgen
Voila zè, zopas terug van t ziekenhuis. Vertrokken toch met 37, 7 gr koorts en terug gekomen met evenveel. Het heeft geduurd tot na 9.00 uur voor ik wist dat het zou doorgaan. De oncologe moest haar toestemming geven, dan was ik natuurlijk uit schema. Om 13.00 terug op de rolband (bed natuurlijk). Nog altijd nuchter van gisteravond en dorst!
Ik werd daar ondergedompeld onder kweet niet hoeveel van die groene steriele papieren tafelkleden. Genoeg om de barbecue-tafels van een volledige voetbalploeg mee te bekleden, dan nog dat masker op... jong warm dat ik het had.(misschien zat die koorts daar ook voor iets tussen). Plaatselijke verdoving ...amaai ik heb nog redelijk veel gevoeld. Niet waar ze de incisie deden, maar tot de achterkant van mijn schouder. Voel ik trouwens nog steeds. De chirurg zei achteraf dat hij moeite had om een ader aan te prikken, dus verschillende keren moeten proberen. Allez, de poort zit er nu en ik krijg woensdagmorgen mijn eerste cocktail toegediend. Om 8.00, zal nog te vroeg zijn om nen Martini zeker. Gelukkig mag ik wel al ontbijten vooraf.
Ah ja, iets na de operatie kwamen ze vragen of ik mijn middagmaal nog moest - zo rond half vier. Ik heb bedankt, maar toch nog het ijsje genomen en een koffie met een koekske natuurlijk. verbaasd?
Mag ik tot slot de mensen die me vandaag terug veel moed ingesproken hebben en om mij bekommerd zijn bedanken. Het doet zo'n deugd dat ik dit traject niet alleen hoef af te leggen.
Dikke kussen en mss tot morgen
zondag 15 februari 2015
Wat een week!
Zondag 15 februari
Vandaag is Valerie jarig. Dikke proficiat lieve dochter, ik kan je niet eens een dikke knuffel geven wegens nog steeds koorts. XXX
Wat een week hebben we achter de rug?
Zaterdag gestart met een mokerslag bij de gynaecoloog. Diagnose: eierstokkanker met uitzaaiingen op het buikvlies.
Terug zo'n nachtmerrie waaruit je niet ontwaakt.
De kinderen op de hoogte gebracht .... snik
Maandag langs geweest bij de collega's ....snik
Heel veel telefoontjes gekregen, ook uit onverwachte hoek.
Een week vol emoties, waaronder ook veel mooie hoor.
Ik heb eerst en vooral ontdekt dat ware vrienden er zijn als je ze nodig hebt. Moest ik het geloven dan kan ik elke dag de was wel bij iemand anders afzetten. Zeer lief van jullie hoor, maar samen lukt het ons wel. Ik prijs me gelukkig dat mijn ventje er steeds voor mij is, hij is zo bezorgd.
Mijn 2 lieve dochters zijn eveneens enorm bezorgd. Waarom moest me dit nu overkomen, ik wil er zijn voor hen als ze me nodig hebben door o.a. voor de kleinkindjes te zorgen als ze ziek zijn of anders opvang nodig hebben. Ik hoop dat ik dat nog zal kunnen, want het doet enorm veel pijn te moeten zeggen: Neen, het gaat niet
Efkens terug positief hé Marleen! (zo kennen we je niet) We gaan ervoor! We gaan vechten en onze lach niet verliezen. Hopelijk kan ik morgenvroeg toch starten met de poortkatheder, in elk geval ben ik op post om 7.30 uur.
Vandaag is Valerie jarig. Dikke proficiat lieve dochter, ik kan je niet eens een dikke knuffel geven wegens nog steeds koorts. XXX
Wat een week hebben we achter de rug?
Zaterdag gestart met een mokerslag bij de gynaecoloog. Diagnose: eierstokkanker met uitzaaiingen op het buikvlies.
Terug zo'n nachtmerrie waaruit je niet ontwaakt.
De kinderen op de hoogte gebracht .... snik
Maandag langs geweest bij de collega's ....snik
Heel veel telefoontjes gekregen, ook uit onverwachte hoek.
Een week vol emoties, waaronder ook veel mooie hoor.
Ik heb eerst en vooral ontdekt dat ware vrienden er zijn als je ze nodig hebt. Moest ik het geloven dan kan ik elke dag de was wel bij iemand anders afzetten. Zeer lief van jullie hoor, maar samen lukt het ons wel. Ik prijs me gelukkig dat mijn ventje er steeds voor mij is, hij is zo bezorgd.
Mijn 2 lieve dochters zijn eveneens enorm bezorgd. Waarom moest me dit nu overkomen, ik wil er zijn voor hen als ze me nodig hebben door o.a. voor de kleinkindjes te zorgen als ze ziek zijn of anders opvang nodig hebben. Ik hoop dat ik dat nog zal kunnen, want het doet enorm veel pijn te moeten zeggen: Neen, het gaat niet
Efkens terug positief hé Marleen! (zo kennen we je niet) We gaan ervoor! We gaan vechten en onze lach niet verliezen. Hopelijk kan ik morgenvroeg toch starten met de poortkatheder, in elk geval ben ik op post om 7.30 uur.
Een sterke vrouw weet dat ze genoeg kracht heeft voor de reis.
Maar het is een krachtige vrouw
die weet dat het de reis is die haar sterk zal maken!
zaterdag 14 februari 2015
Toch griep?
Zaterdag 14 februari
Happy Valentinesday!
Niet voor mij, terug opgestaan met koorts 39, 2. Voel me al de hele dag ellendig. Ik heb er geen goed oog op voor maandag. Van de ene op de andere dag terug kiplekker, geloof ik niet in.
Geen spiertje honger en geen zin in iets, ook niet hierin. Dus slaapwel!
Happy Valentinesday!
Niet voor mij, terug opgestaan met koorts 39, 2. Voel me al de hele dag ellendig. Ik heb er geen goed oog op voor maandag. Van de ene op de andere dag terug kiplekker, geloof ik niet in.
Geen spiertje honger en geen zin in iets, ook niet hierin. Dus slaapwel!
vrijdag 13 februari 2015
Oef!
Vrijdag 13 februari
Goed geslapen, goed gezweet en zonder koorts wakker geworden, oef!
De koorts kwam wel nog terug, maar max zo rond de 38.
Gelukkig geen griep dan. Heb wat meer honger en mijn eten smaakt beter.
Ja, wie had het kunnen denken dat ik dergelijk probleem zou hebben. Ik verwacht er mij nog aan, gelukkig heb ik wat reserve. Ik heb voor de zekerheid maar WW afgezegd en zal het punten tellen maar uitstellen. Zou je niet zeggen als je dit leest dat ik zo'n goede leerling
was? De vergaderingen op woensdagavond zal ik ook wel missen @Matthias
Mijn ventje is zopas thuisgekomen met een vroeg valentijnsboeketje. Rode rozen vol passie.
Ik voel me zo geliefd! ♡♥♡♥♡♥♡
Goed geslapen, goed gezweet en zonder koorts wakker geworden, oef!
De koorts kwam wel nog terug, maar max zo rond de 38.
Gelukkig geen griep dan. Heb wat meer honger en mijn eten smaakt beter.
Ja, wie had het kunnen denken dat ik dergelijk probleem zou hebben. Ik verwacht er mij nog aan, gelukkig heb ik wat reserve. Ik heb voor de zekerheid maar WW afgezegd en zal het punten tellen maar uitstellen. Zou je niet zeggen als je dit leest dat ik zo'n goede leerling
was? De vergaderingen op woensdagavond zal ik ook wel missen @Matthias
Mijn ventje is zopas thuisgekomen met een vroeg valentijnsboeketje. Rode rozen vol passie.
Ik voel me zo geliefd! ♡♥♡♥♡♥♡
Toch ziek
Woensdag 12 februari
Opgestaan met koorts deze morgen. Zo'n 38, 1. Normaal gezien niet zo dramatisch, maar nu wel gezien de omstandigheden. Onmiddellijk de huisarts gebeld. Ontstoken keel, loopneus en volledig huisarrest was het vonnis. Alle medicatie op tijd en stond naar binnen. Zou er mij niet aan wagen er een over te slaan .... Luc staat bijna naast me om me in 't oog te houden.
Tegen de avond toch constant rillingen en 39 gr. Voel me zo ziek en bang ... toch geen griep of een of andere infectie nav van de ingreep? TIjdens de nacht ook nog de koorts in het oog gehouden en op tijd een koortswerend pilleke geslikt.
Moet tegen maandag terug gezond en wel zijn hé.
Opgestaan met koorts deze morgen. Zo'n 38, 1. Normaal gezien niet zo dramatisch, maar nu wel gezien de omstandigheden. Onmiddellijk de huisarts gebeld. Ontstoken keel, loopneus en volledig huisarrest was het vonnis. Alle medicatie op tijd en stond naar binnen. Zou er mij niet aan wagen er een over te slaan .... Luc staat bijna naast me om me in 't oog te houden.
Tegen de avond toch constant rillingen en 39 gr. Voel me zo ziek en bang ... toch geen griep of een of andere infectie nav van de ingreep? TIjdens de nacht ook nog de koorts in het oog gehouden en op tijd een koortswerend pilleke geslikt.
Moet tegen maandag terug gezond en wel zijn hé.
Nieuwe coupe
Woensdag 11 februari
Het wordt een drukke dag. Nog wat pijn na de kijkoperatie. Afspraak met Karien voor mijn nieuwe coupe. Valt nog mee je op die manier in de spiegel te zien. Luc was efkens onoplettend en twijfelde of ik die nu op had of niet? Is nu niet bepaald een referentie, het kwam meermaals voor dat hij het niet zag dat ik naar de kapper geweest was. Mannen hé.
Big surprise!
De telefoon rinkelt, een bloemenzaak vraagt of we thuis zijn, ze hebben een boeket voor mij.... van wie zou dit nu kunnen zijn? Momenteel me nog zeker niet aan een attentie verwacht. Alle mogelijkheden overlopen en nieuwsgierig! Een kwartier later stopt er een auto, een immens boeket overweldigt mij, van wie? Er zit een kaartje tussen zegt de bloemist. Nerveus en al wat geëmotioneerd het kaartje gevonden. Van de collega's!
Kijk ze, ze moesten dit absoluut niet doen, maar ik moet er weeral van blèten. Een schoner gebaar en boost konden ze me niet geven. Nogmaals bedankt lieve collega's en ik denk elke dag aan jullie.
Snotvalling steekt de kop op!
Niezen en nu en dan hoesten. Niet bevorderlijk voor de sneetjes in mijn buik.
Nu toch niet ziek worden hé.
Het wordt een drukke dag. Nog wat pijn na de kijkoperatie. Afspraak met Karien voor mijn nieuwe coupe. Valt nog mee je op die manier in de spiegel te zien. Luc was efkens onoplettend en twijfelde of ik die nu op had of niet? Is nu niet bepaald een referentie, het kwam meermaals voor dat hij het niet zag dat ik naar de kapper geweest was. Mannen hé.
Big surprise!
De telefoon rinkelt, een bloemenzaak vraagt of we thuis zijn, ze hebben een boeket voor mij.... van wie zou dit nu kunnen zijn? Momenteel me nog zeker niet aan een attentie verwacht. Alle mogelijkheden overlopen en nieuwsgierig! Een kwartier later stopt er een auto, een immens boeket overweldigt mij, van wie? Er zit een kaartje tussen zegt de bloemist. Nerveus en al wat geëmotioneerd het kaartje gevonden. Van de collega's!
Kijk ze, ze moesten dit absoluut niet doen, maar ik moet er weeral van blèten. Een schoner gebaar en boost konden ze me niet geven. Nogmaals bedankt lieve collega's en ik denk elke dag aan jullie.
Snotvalling steekt de kop op!
Niezen en nu en dan hoesten. Niet bevorderlijk voor de sneetjes in mijn buik.
Nu toch niet ziek worden hé.
De afreis
Klaar voor de afreis.
Ik waan mij op de rolband op weg naar de incheck voor een lange reis, een onbekend avontuur.
Selfie's zijn nu niet bepaald mijn ding. Heeft te maken met het groot verschil tussen de datum van ingebruikstelling van de apparatuur en het onderwerp. Toch voor de gelegenheid ....
Misschien komt er nu en dan eens zo'n afschuwelijke selfie op de blog, maar ik beloof jullie er zoveel mogelijk van te sparen.
Nu dus, kijkoperatie om het type en stadium te bepalen van die ziekte met de K van Kloteziekte (sorry)
Ondertussen heb ik er niets meer van gehoord, enkel de dag zelf hebben ze me verteld dat de uitzaaiingen wat minder waren dan gedacht.
(wil ik hier nu wel ne smiley plaatsen en lukt me dat nu niet, waar hadden we dat reeds eerder voor?)
Welkom
Beste bezoeker,
Ik heet je (mag wel "je" zeggen aangezien je hoogst waarschijnlijk familie of een goede vriend bent) welkom op mijn blog.
Waarom een blog?
Awel, ik moet iets om handen hebben gedurende de komende maanden en een blog leek me voor mij heel toepasselijk. Zoals jullie me kennen moet ik mijn vreugde en verdriet met iemand kunnen delen.
Ik zal hier proberen een soort dagboek bij te houden van de hopelijk goede evolutie van mijn reis naar het ongekende.
Lieve groetjes, Marleen
Ik heet je (mag wel "je" zeggen aangezien je hoogst waarschijnlijk familie of een goede vriend bent) welkom op mijn blog.
Waarom een blog?
Awel, ik moet iets om handen hebben gedurende de komende maanden en een blog leek me voor mij heel toepasselijk. Zoals jullie me kennen moet ik mijn vreugde en verdriet met iemand kunnen delen.
Ik zal hier proberen een soort dagboek bij te houden van de hopelijk goede evolutie van mijn reis naar het ongekende.
Lieve groetjes, Marleen
Abonneren op:
Posts (Atom)