Vandaag duizend en één redenen om jullie een warme knuffel te geven, maar één springt er boven uit. Gisteren moest ik terug op controle, scan, bloedafname, spoelen port-a-cath ... het hele zootje dus. Ik mocht pas deze morgen bellen voor de resultaten.
Heel goed nieuws voor jou Marleen, verkondigde de oncologe opgetogen. De tumormarkers zijn prima, dus laag en de cyste is bijna verdwenen. Dus nu zijn we er zeker van dat het nog om een overblijfsel van de operatie ging.
Op 1 maart mag ik terug het werk hervatten, deeltijds weliswaar. Ik kijk er al naar uit!
Oei, wat hoor ik daar op de achtergrond? Amaai, amaai of 't is niet waar hé of toch ... yeh, yeh? In ieder geval, hou jullie er maar klaar voor, haal de oordopjes maar terug boven, het groot lawaai komt eraan.
Oei, ik moet oppassen, want je weet nooit wie er meeleest hé.
A propos, meelezen .... nu en dan hoor ik nog iemand die mijn blog leest, dus veel meer dan ik zelf kon vermoeden. Graag kreeg ik dan een reactie, het hoeft niet veel of lang te zijn en mag zeker ook via mail, dat is wat de meesten doen.
Dus nogmaals mijn adres : deman.marleen@skynet.be
Ondertussen naderen we de eerste verjaardag van deze blog, ik hoop dat jullie ervan genoten hebben, ik in ieder geval wel. Het was voor mij een ware uitlaatklep en ik kreeg enorm veel steun van jullie. Daarvoor doe je het hé!
We kunnen er niet onderuit, velen zullen nog te maken krijgen met de grote K-ziekte, maar laat ons hopen, geloven en wensen dat het voor de meesten diezelfde positieve kant uitgaat.
Mag ik eindigen met volgend citaat?
Life isn't about waiting for the storm to pass.
It's about learning to dance in the rain!
Op deze internationale knuffeldag ben ik wel verplicht om af te sluiten met een supergrote, denkbeeldige groepsknuffel!
Tot binnenkort ...
Marleen
Knuffelbeer is een beetje laat om gekende reden uit mijn vorige reactie. Succes!
BeantwoordenVerwijderen