zaterdag 20 juni 2015

Ziek, misselijk, ellendig...

Hoi, deze keer geen positief verslag van het halfrond.
Sedert gisterenmiddag voel ik me allesbehalve. Rond 16.00 uur gisteren heb ik me wat tot mijn bedstede gewend, wat helemaal niet van mijn gewoonte is. Ik moest ook geen eten en drinken zien. 's Avonds waagde ik me nog aan een yoghurt,  die op zijn beurt er terug uit moest voor het slapengaan en de rest vannacht.
Deze morgen is het nog geen haar beter. Last van vanalles ... constipatie,  stijve nek, misselijkheid,  moe, futloos.  Ik voel me een voddenpop! Buiten een paar teugjes water kreeg ik nog niets naar binnen en lig daar maar wat te liggen.

Het is 13.00 uur, Luc heeft ondertussen een koud schoteltje klaargemaakt. Geprobeerd, één hapje en ik heb er genoeg van. Degenen die mij goed kennen zullen weten hoe ziek ik me wel moet voelen. Het moment dat ik niks naar binnen krijg, dat zegt voldoende.

Bijna 18.00 uur. De dag is zo goed als voorbij, nog steeds geen beterschap. Een klein stukje meloen en enkele slokjes water, dit is het enige dat ik naar binnen werkte. Straks probeer ik een geroosterd stuutje met wat confituur of smeerkaas.  Ik hoop dat dit lukt en morgen kan het maar beteren.

Nu genoeg gevuld hier met klaagzang en ellende. Ik mag van geluk spreken dat het niet iedere keer zo erg was. Alhoewel dezen die hier niet mee geconfronteerd worden, die mogen pas van geluk spreken. Onthou dit voor de momenten dat je je druk maakt over 'niets'!

Saluutjes en de volgende keer zijn we er weer met beter nieuws. Beloofd!

Groetjes,
Marleen

9 opmerkingen:

  1. alè marleen ge zijt er bijna.ja misselijk zijn is niet gemakkelijk maar ge weet nog èèn keer en tis voorbij.het beste .ik hoor je nog wel,er komen hier juist enkele mensen binnen.tot later.gr.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gelukkig ben ik er bijna, nu voel ik me rotslecht en zeer slapjes. T is voor een goed doel hé. Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hey! schoonzusje de moed niet opgeven he!! je bent er bijna en alles komt goed!! we hebben wel makkelijk praten he! jij moet het mee maken,maar hopelijk voel je u al wat beter vandaag!ik wens u het beste en een dikke knuffel zal je goed doen!! groetjes aan broerke ik bel je wel eens op als je u wat beter voelt! saluut!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik voel me nog altijd rotslecht. Ik moet me forceren om iets kleins te eten. Mijn maag brandt en voel me ellendig. Hopelijk morgen beter, en gelukkig is het einde in zicht. Nu ga ik ook de moed niet opgeven, maar leuk is anders. Luc staat erbij en kijkt ernaar, hij kan niks doen hé. De groetjes terug en een slappe knuffel!

      Verwijderen
  4. Wilfried en Rita21 juni 2015 om 20:45

    Ja Marleen die laatste bergritten zijn altijd de lastigste maar zo lastig zou toch niet mogen hé .Zal nog een kaarsje branden dat het vlug betert en je volgende week weer van je kleine kapoentjes kan genieten
    vele grtjs en sterkte

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hallo Marleen, nee nee, ik was en ik ben je niet vergeten hoor! We zijn er nog steeds. Maar ik was voor een drietal weken zelf ook een beetje op reis. Mama naar de kliniek, mama uit de kliniek en ikke intussen een beetje lopen en koersen van 't één naar 't ander. Zo heeft elk zijn verzetje hé! Gelukkig begint alles nu een beetje normaal te lopen, alhoewel... Donderdag morgen mag ik dan zelf eens op "Hotel" voor enkele dagen. Ne grote onderhoudsbeurt...en de verroeste stukken er uit...haha! Zo zie je maar dat je nooit lang alleen op reis bent. Geen kans dus om zich te vervelen.
    Intussen heb je wel al weer 't één en 't ander meegemaakt op je reis. Ja, de laatste loodjes wegen het zwaarst zeggen ze dikwijls, en ik zou het op de duur nog beginnen te geloven ook! Maar ik weet dat "opgeven" niet in je woordenboek staat, dus doe zo verder en niet plooien hé! De eindmeet komt duidelijk in zicht en de champagne staat al gekoeld. Ik snap nog altijd niet hoe of waarom dat ze daar mee "rond"-spuiten. Is dat dan zo moeilijk om die mond te vinden. Waarschijnlijk door de uitputting van hun lange rit.
    Yi heeft intussen ook weer een kaarsje laten branden sinds je bericht van zaterdag. Alle beetjes helpen om je er door te sleuren, al moesten we komen helpen om je over de meet te trekken! Hopelijk is de misselijkheid intussen een beetje over (of helemaal!?). Hou je flink grote meid en een dikke knuffel-zoen van ons twee. Smak smak smak!!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oei Wilfried hopelijk niet te erg met jou en met je ma. In elk geval een spoedig herstel.
      Ik hoop dat ik binnen enkele weken zal kunnen genieten van een glaasje bubbels. Ze zullen in elk geval niet verspild worden.
      Bedank Yi voor het kaarsje en een dikke knuffel terug!

      Verwijderen
    2. Geen probleem Marleen. Mijn deel is slechts een peulschil van wat jij meemaakt. Tanden op elkaar hé en doorbijten! Je bent er bijna, en dan wordt het dubbel feest. En hopelijk is het zonnetje dan wel van de partij!!! Doei.

      Verwijderen