Liefde is ....

Waarschijnlijk is "liefde"  hier toch wel een beetje te hoog gegrepen. Maar ik voel me zo geliefd. Deze middag kreeg ik terug enkele deugddoende knuffels, een doos chocolaatjes en een heel lieve kaart uit onverwachte hoek. Soms denk ik, waaraan heb ik dat verdiend? Maar evenzo komt dezelfde vraag bij me op als ik denk aan die f****** kanker.
Ik val in herhaling,  maar het is dank zij deze lieve attenties dat ik de moed en kracht vind om hier elke dag enkele woordjes neer te pennen. "Familie" of "thuis" waren al lang van de kijkbuis (klinkt beter dan smart-tv) verdwenen, ware het niet dat ze dagelijks nog zoveel kijkers hebben, hé.
Momenteel geniet ik van een beetje rust met zicht op zee en wat mooie muziek op de radio. Zalig weertje, deze voormiddag reeds een wandeling van zo'n 5 km gemaakt hoor. Dat was voldoende voor vandaag. De moeheid steekt zijn kop op na al dat lekkers van woensdag.
Luc is in zijn eentje wat gaan fietsen, ik voel me een beetje schuldig. Normaal gezien, zou dit nu een gezellig fietstochtje worden met zijn tweetjes met het obligatoir terrasje erbij. Het loopt nu eenmaal anders. Ik overdrijf, want normaal gezien zat ik nu nog achter mijn bureau in een zogezegd saai kantoor, dat kantoor dat ik nu oh zo mis.
Na de jaarlijkse vergadering hier morgen keren we terug naar 't binnenland. Indien mogelijk plannen we nog efkens een bezoekje aan het nageslacht. Ik zou graag hun snoetjes zien na een weekje sneeuwvakantie in La douce France. Louis zal weer een spraakwaterval zijn .... oma, opa ... dit en dat en zo veel meer en ... wil je wat met me spelen? Schattig niet?
Daarvan genieten, dat moeten we doen! En dat doen we!